ไปเล้ย…ไปเลย

สวัสดีท่านผู้อ่านที่รักและคิดถึงทุกท่านครับ เป็นอย่างไรกันบ้างครับในช่วงเวลานี้ บางท่านอาจยังทำงานอยู่ที่เดิม บางท่านอาจเปลี่ยนงานใหม่ และอาจมีบางท่านที่ออกจากงานด้วยเหตุผลที่ผู้บริหารแจ้งมา ไม่ว่าจะอย่างไรเราทุกคนก็ต้องกินต้องใช้ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านผ่านวิกฤตินี้ไปด้วยกันนะครับ อย่าลืม สวมหน้ากาก ล้างมือ และรักษาระยะห่างเอาไว้

สภาพน้ำที่หลากไหลเข้ามาท่วม

อาชีพเกษตร เป็นหนึ่งอาชีพที่สำคัญในการเป็นผู้ผลิตอาหารเลี้ยงผู้คนพลเมือง เป็นต้นๆ ของห่วงโซ่อาหารที่ใช้ในการบริโภคของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นพืช สัตว์ ไปจนถึงกระบวนการแปรรูปต่างๆ เกษตรกรคือกำลังสำคัญ ไม่ว่าจะเหตุการณ์ปกติหรือผิดปกติใด แต่เมื่อใดที่เกษตรกรเดือดร้อน ก็จะส่งผลไปถึงผู้บริโภคไม่มากก็น้อย ปัญหาหลักที่เกษตรกรต้องเจอก็คือ แล้ง น้ำท่วม แมลงศัตรูพืชลง

ผมมีโอกาสได้ลงพื้นที่ตำบลน้ำสวย อำเภอเมือง จังหวัดเลย โดยการประสานงานกับเพื่อนในพื้นที่ จากข่าวที่แจ้งมาว่าพื้นที่ดังกล่าวถูกน้ำท่วมหนัก จึงรวบรวมสิ่งของที่ชาวบ้านต้องการนำไปแจก ทั้งเพื่อชดเชยในสิ่งที่เสียหาย และร่วมเป็นกำลังใจให้กัน เราคนไทยมีอะไรพอช่วยกันไหวก็ช่วยกัน สำหรับพื้นที่ๆ ผมและทีมงานไปช่วยเหลือก็ประกอบด้วย หมู่ที่ 8 บ้านเพีย หมู่ที่ 9 บ้านสูบ และหมู่ที่ 1 บ้านน้ำสำราญ โดยมีพันธมิตรร่วมด้วย

มอบของให้ผู้ประสบภัย

มวลน้ำสีแดงขุ่นคลั่กไหลจากภูเขาลงมาตามลำห้วย ในความแรงที่พัดหาทั้งบ้าน ยุ้งฉาง เรือกสวนไร่นาหายไปกับสายน้ำจำนวนมาก พี่น้องชาวบ้านส่วนหนึ่งต้องสิ้นเนื้อประดาตัวในพริบตา ผมได้สัมภาษณ์ผู้ใหญ่บ้านที่อายุ 58 ปี

“ตั้งแต่ผมเกิดมาจำความได้ ตอนนี้ก็อายุ 58 ปีแล้ว ยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลยครับ”

“หนักที่สุดในชีวิตว่างั้นเถอะ”

เป็นกำลังใจให้พี่น้องทุกท่าน

“ใช่ครับ ยังดีที่น้ำมาช่วงเช้าครับ หากมีตอนกลางคืนอาจเสียหายมากกว่านี้ โดยเฉพาะบ้านที่อยู่ริมห้วย”

“ปกติชาวบ้านมีอาชีพอะไรกันครับ”

“เกษตรกรครับ ทำนา ทำไร่ข้าวโพด บางส่วนก็มีสวนยาง”

“ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้ผ่านเรื่องฝันร้ายแบบนี้ไปให้ได้ครับ”

ดินแดนแห่งแก้วมังกร ที่ไร่ดอยเคียงดาว

มาเมืองเลยทั้งทีจะไม่ไปดูสวนพรรคพวกก็กระไรอยู่ ทราบข่าวว่า คุณมนตรี ตรีชารี อุปนายกสมาคมสื่อมวลชนเกษตรแห่งประเทศไทย และ บก.เกษตรโฟกัส แอบมาทำสวนอยู่ที่ไร่ ดอยเคียงดาว อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย มาหลายปีแล้ว ขอไปดูหน่อยสิว่ามีความคืบหน้าอย่างไรบ้างไหม จากพื้นที่ผู้ประสบภัยน้ำท่วมเราขับรถผ่านจังหวัดเลยไปภูเรือ ฝนยังคงทำหน้าที่โปรยปรายไปตลอดทาง ประเทศไทยในปีนี้มีสภาพอากาศที่แตกต่างกันอย่างมากมาย ช่วงบนๆ มีน้ำมากมายจนท่วม แต่ทางล่างกลับแห้งแล้งรอฝนอย่างใจจดใจจ่อ

ดงไผ่หวาน กรอบ อร่อยมาก

ที่ภูเรือและเส้นทางไปด่านซ้าย สวนแก้วมังกรมีให้เห็นอยู่ละลานตา ผลผลิตนำมาตั้งซุ้มขายข้างทางเป็นจำนวนมาก ในราคาที่ต้องบอกว่าถูกมากๆ ดูก็รู้ว่าเป็นสภาพจำเป็นของเกษตรกรที่ต้องเก็บผลผลิตมาขาย หากปล่อยไว้ก็เน่าเสียไปเปล่าๆ ไม่รู้สินะ ผมเคยพูดอยู่เสมอในคาถาของเกษตรกร การจะอยู่รอดในอาชีพนี้ต้องใช้คาถา ปลูกได้ ขายเป็น เน้นสตอรี่ มีดีที่แปรรูป การแปรรูปคือการเพิ่มมูลค่า ถนอมอาหาร ไปจนสร้างผลผลิตใหม่จากวัตถุดิบที่เรามี ผมเคยรู้มาว่าแก้วมังกรตัดเป็นแผ่นอบแห้งไว้ได้ จึงอยากฝากไปถึงผู้เกี่ยวข้องช่วยมาดูแลเกษตรกรด้วยครับ ราคาก็ไม่ดีอยู่แล้ว หากขายไม่ได้ก็เน่าทิ้งเสียหายอีก น่าเสียดายครับ

หน่อใหญ่ๆ ลำอวบๆ

ที่ไร่ดอยเคียงดาว คุณมนตรี พาผมบุกตะลุยไปปีนเขาบ้าง ลุยป่าบ้าง ฝนที่ตกลงมาทำให้เส้นทางลื่นเละไม่น้อย ดีที่ว่าการขับขี่แบบ 4×4 ของฟอร์ดเรนเจอร์ออกแบบมาได้ดี ขับสนุก กำลังเหลือเฟือ ทำให้รู้สึกปลอดภัยสำหรับผู้โดยสารที่นั่งไปด้วย ป่าแก้วมังกร ปรากฏอยู่ละลานตา ทั้งกำลังออกดอก ติดผล และผลแก่ คละเคล้ากันไป สลับกับบางช่วงเป็นป่ายางพารา ซึ่งผมเชื่อว่าเกษตรกรทั้งสองคงต้องเอามือก่ายหน้าผาก เพราะราคาแก้วมังกรว่าไม่ดีแล้ว ราคาน้ำยางพาราก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันนัก

ไผ่บงหวาน จำนวน 50 กอ ที่คุณมนตรีปลูกไว้ กำลังให้ผลผลิตอย่างมากมาย นี่แหละไผ่ได้ฝน จะใบเขียวสดและแทงหน่อกันมากมาย คะเนด้วยสายตาว่า หากมาเก็บหน่อกันอย่างจริงจังอาจได้ถึงรอบละตันก็ได้ แก้วมังกรกำลังสุกอยู่จำนวนหนึ่ง เราเก็บและปอกกินกันตรงนั้น หวานชื่นใจไม่น้อย หันไปทางสะตอข้าว ไม่น่าเชื่อว่าจะได้ผลผลิต แต่ขอบอกเลยว่า สะตอที่ไร่แห่งนี้กลิ่นฉุนไม่มาก และกรอบมันอร่อยจริงๆ ดูเหมือนจะเก็บผลผลิตได้หลายรอบด้วยนะ เพราะผมเห็นต้นเดียวกันมีทั้งเก็บมากินได้แล้ว บางส่วนก็ยังเป็นดอกอยู่ด้วย

เก็บสะตอกัน

“กี่ปีแล้วครับกับการทำไร่ทำสวน”

“8 ปีครับ ปลูกผสมผสานไม่เน้นอะไรมากนัก แต่ที่วางไว้หลักๆ นอกจากแก้วมังกร หน่อไม้จากไผ่บงหวาน ก็มีอะโวกาโดนี่แหละที่ตั้งใจจะปลูกให้เป็นผลผลิตจากสวน”
“มีอะไรอีกครับ”

“ส่วนหนึ่งผมเอาไม้ป่ามาลงปลูกด้วย ยางนา พะยูง ยวนผึ้ง ไม้พวกนี้ปลูกไว้เก็บเห็ด”

“พอได้แล้วเหรอครับ”

เห็ดระโงกแดง

“ช่วงนี้ได้เห็ดระโงกครับ ยังไม่เยอะแค่พอได้กิน แต่ปีหน้าเชื่อว่าเยอะแน่นอน เพราะปีนี้เราเอาเชื้อมาราดไว้ตามรากไม้แล้ว”

“ยังไงครับ เล่าตรงนี้หน่อย”

“ก็ปลูกป่าพวกยางนา พะยูง นี่แหละไว้ แล้วเราเร่งเชื้อโดยการไปหาเชื้อเห็ด หรือเก็บเห็ดแก่ๆ มาปั่นมาตำให้ละเอียดผสมน้ำเอามารดมาราดตามโคนไม้ป่าที่เราปลูกไว้ ไม่กี่ปีก็มีเห็ดให้เก็บกินแล้ว”

เห็ดไข่ หรือเห็ดระโงกเหลือง

“ทำได้ทุกที่ไหมครับ”
“ทุกที่ครับ ขอให้มีต้นไม้พี่เลี้ยงพวกนี้ก่อน นี่ผมเอาผักหวานป่าไปลงไว้อีกนะ อีก 2 ปีมาเก็บกินได้เลย”
“ในฐานะที่เป็นนักเขียน นักข่าวเกษตร อยากให้ฝากอะไรไปให้ผู้อ่านที่เป็นเกษตรกรสักนิดครับ”

“เกษตรกรคืออาชีพพิเศษ เราได้ทำในสิ่งที่เราชอบ ทำแล้วเอาเข้าปากกินได้เลย กำหนดเวลาทำงานของตัวเองได้ คิดและวางแผนก่อนปลูก อย่าไปกลัวว่าจะไม่มีตลาด ขอให้มีของเถอะ คนกินรออยู่อีกเยอะ”

“หากมีใครสนใจอยากมาชมสวนหรือขอซื้อผลผลิต ติดต่อยังไงครับ”
“เฟซบุ๊กผม Mmax M Montree หรือโทร.เบอร์ (094) 651-8886 ครับ”

เมเปิ้ล เริ่มเห็นใบแดงๆ แล้ว

“ช่วงนี้มีอะไรพอจำหน่ายบ้างครับ”

“ไผ่บงหวานเมืองเลยครับ ผมรับรองว่าหวาน กรอบ เหมาะสำหรับปรุงอาหารทุกเมนู ต้นพันธุ์อะโวกาโด หม่อนดำออสตุรกี อ้อ! ผมมีกิ่งตอนเมเปิ้ลจำหน่ายด้วยนะ กำลังออกสีแล้ว หากได้อากาศเย็นกว่านี้อีกหน่อยรับรองแดงพรึบ ยินดีต้อนรับทุกท่านครับ”
“ขอบคุณครับ”

ผลผลิตจากไร่ – หน่อไม้บงหวาน
เจ้าของไร่หนุ่มโสด กับผลผลิตในแปลง