องุ่น เป็นไม้ที่มีถิ่นกำเนิดอยู่ในเขตหนาว มีการพักตัวในช่วงฤดูหนาว เมื่อนำมาปลูกในเขตร้อนจำเป็นต้องตัดแต่งกิ่ง หรือเถา ให้โกร่นเลยก็ว่าได้ ทั้งนี้ก่อนตัดแต่งกิ่งต้องงดการให้น้ำอย่างน้อยเป็นเวลา 1 สัปดาห์

สำหรับพันธุ์ คาร์ดินัล ตัดแต่งเมื่อมีอายุ 9-10 เดือน ตัดกิ่งหรือเถาให้สั้น เหลือตา หรือข้อไว้ 3-4 ตา ส่วนพันธุ์ ไวท์มะละกา ตัดแต่งเมื่ออายุ 9-12 เดือน เหลือตาไว้ 5-6 ตา นำกิ่งและใบที่ตัดออกไปทิ้งหรือเผาทำลาย จากนั้นรดน้ำพอชุ่มวันเว้นวัน ภายใน 2 สัปดาห์ ต้นองุ่นจะแตกกิ่งและใบออกมาใหม่ กิ่งใหม่ที่ได้มีทั้งใบพร้อมช่อดอก และแตกใบอย่างเดียวก็มี ต่อมาอีก 15 วัน ดอกจะบานจากส่วนโคนช่อไล่มายังปลายช่อ

จากนั้นจัดกิ่งให้เรียบร้อย กิ่งที่ชี้ขึ้นฟ้าจับมัดให้ราบลงกับค้าง จัดแต่งช่อดอกให้ห้อยลง ตัดแต่งช่อดอกที่ไม่สมบูรณ์ทิ้ง เหลือช่อไว้แบบกระจายให้ทั่วบนค้างอย่างสม่ำเสมอ เมื่อผลขนาดเท่าหัวไม้ขีดไฟ ใช้กรรไกรขนาดเล็กตัดแต่งออกบ้าง ไม่ให้ผลอัดกันทำให้เสียรูปทรง และเป็นแหล่งสะสมโรคหรือแมลงศัตรู แล้วใช้ฮอร์โมน จิบเบอร์เรลลิน เพื่อยืดช่อดอก โดยผสมให้ได้ 0.1 เปอร์เซ็นต์ ใส่ลงในถ้วยแก้วหรือถ้วยพลาสติกขนาดพอเหมาะ บรรจงถือถ้วยบรรจุฮอร์โมนที่เตรียมไว้ใต้ช่อผลแล้วยกระดับขึ้นอย่างช้าๆ แช่ช่อผลไว้ชั่วอึดใจ ก่อนย้ายไปยังช่ออื่นจนครบทุกช่อ ทิ้งระยะไว้อีก 1 สัปดาห์ ทำซ้ำอีกครั้ง อีกไม่นานจะได้องุ่นมีช่อสวยงาม สมบูรณ์ ตามความประสงค์ของคุณทุกประการ