มะนาวมีหลากชนิด แต่ก็มักเกิดความสับสนกันมาตลอด คือ มะนาวเลม่อน (Lemon) กับ มะนาวไลม์ (Lime) โดยมะนาวทั้งสองชนิด จัดอยู่ในสกุลเดียวกับส้ม ซึ่งล้วนมีจุดเด่นที่อุดมไปด้วยวิตามินซี มะนาว (เลม่อน) มีถิ่นกำเนิดน่าจะอยู่ที่แห่งใดแห่งหนึ่งใน 3 ประเทศ ได้แก่ อินเดีย พม่า และจีน มะนาวชนิดนี้มีลักษณะผลกลม หรือรี ผิวเปลือกในระยะสุกแก่มีสีเหลือง เปลือกหนา ผลมีขนาดใหญ่ เนื้อมีรสเปรี้ยว กลิ่นหอม อดีตใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ ต่อมามีการนำไปปลูกในอิรัก และอียิปต์ ก่อน แล้วกระจายเข้าสู่ยุโรปและสหรัฐอเมริกา ในปี พ.ศ. 2290 มีการสกัดนำเอาวิตามินซีไปใช้ประโยชน์เพื่อสุขภาพของมนุษย์ มะนาว (ไลม์) มีผลขนาดเล็กกว่าเลม่อน เปลือกสีเขียว ผลมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 3-4 เซนติเมตร มีรสเปรี้ยวจัด มะนาวบ้านเราจัดอยู่ในประเภทนี้

ส่วนอีกประเภทหนึ่งที่เล่ามา เรียกว่า คัมควอด (Kumquad) มีลักษณะอยู่กึ่งกลางระหว่างส้มกับมะนาว นักวิทยาศาสตร์จัดไว้อยู่ในสกุล ซิตรัส หรือ ไซตรัส (Citrus) เช่นเดียวกับคัมควอด มีผลใกล้เคียงกับมะนาว ผลกลมรี ผิวสีเหลืองสดใส เลื่อมมัน จึงนิยมปลูกในกระถางเป็นไม้ประดับ เนื้อผลมีรสหวานอมเปรี้ยว อยู่กึ่งกลางระหว่างส้มกับมะนาว ไม้ชนิดนี้มีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศจีน ต่อมาแพร่กระจายเข้าไปในญี่ปุ่น และมีการพัฒนาพันธุ์อย่างกว้างขวางที่ญี่ปุ่น พันธุ์คัมควอด ส่วนใหญ่จึงใช้ชื่อญี่ปุ่น ต่อมาแพร่กระจายเข้าไปสู่ทั้งในทวีปยุโรปและสหรัฐอเมริกา

การขยายพันธุ์คัมควอด นิยมการทาบกิ่ง โดยใช้พันธุ์มะนาวหรือส้มต้านทานโรคเป็นต้นตอ ประโยชน์ของคัมควอด ใช้เป็นไม้ประดับ รับประทานสด หรือแปรรูปได้หลากหลายชนิด