| ที่มา | เดินห่าง...จากความจน |
|---|---|
| ผู้เขียน | สมยศ ศรีสุโร |
| เผยแพร่ |
โลกที่น่ารักน่าอยู่ใบนี้ คือโลกของความคิดและความจริง เราต้องนำสมองมาคิดพร้อมหัวใจที่มั่นคงมาใช้ ชีวิตจึงจะก้าวเดินไปได้ชนิดไม่น่ากลัว ของขวัญที่โลกมอบให้กับทุกคนคือเวลากับความยุติธรรมได้เท่ากันหมด สำหรับเวลานั้นจะเดินขนานคู่มากับความเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ความเปลี่ยนแปลงทำให้เราเรียนรู้พร้อมสามารถขยายให้มีพื้นที่ของชีวิตในการก้าวเดินได้มากเพิ่มขึ้นตลอดเวลา แต่จำไว้ว่า ทุกก้าวจำเป็นต้องมีความขยันและอดทนทั้งสองอย่างนี้ จะต้องเกื้อหนุนซึ่งกัน ทุกการกระทำอาจจะก้าวเดินช้าหรือเร็วไปบ้างก็ช่างเถอะไม่ว่ากัน และไม่จำเป็นต้องดีกว่าใคร ขอเพียงให้ดีกว่าเดิมเป็นพอแล้ว เพราะทุกความสำเร็จที่เกิดขึ้นไม่ได้มาจากความบังเอิญ แต่เกิดขึ้นจากการกระทำของตัวเราเท่านั้น
สวัสดีครับแฟนๆ ที่เคารพรักทุกท่าน ก่อนอื่นขอกราบขอบพระคุณแฟนๆ อย่างมากๆ จากนิตยสารเทคโนโลยีชาวบ้านและผู้เขียน ที่ได้ให้แรงใจตลอดมา เนื่องจากจะได้รับการส่งเสียงไปหาที่ โทร. 081-846-0652 หรือ ในเฟซบุ๊ก ที่ใช้ชื่อ สมยศ ศรีสุโร หรือ ID Line. Janyos ชนิดไม่ขาดหาย ที่ผู้เขียนย้ำเสมอว่าปลื้มเป็นอย่างมากๆ คือ บอกไปว่าชอบทุกเรื่องราวที่นำมาเสนอ สนุก ไม่เครียด ขอขอบคุณจริงๆ อีกสักครั้ง ให้แรงใจกันต่อไปนะครับ
ปักษ์นี้ขอเรียนกับแฟนๆ ว่า ผมมีความภาคภูมิใจและดีใจกับเรื่องที่จะนำเสนอต่อไปนี้อย่างมากมาย เพราะผมนั้นจะเน้นเสมอกับคนที่ผมพบเจอและเรียกเสมอว่าเขาคือผู้ประกอบการสายพันธุ์ใหม่ พร้อมต้องการที่จะให้แรงกับทุกคนที่นำชีวิตก้าวมาเดินบนถนนเส้นนี้ และโดยเฉพาะสำหรับเธอคนนี้ที่มีความขยันและอดทนอย่างมาก คุณเพชราภรณ์ โพธิ์พงษ์ หรือ “น้องปุ้ม” ได้ไปเยี่ยมหาเธอที่ ร้านต้นไม้หมายเลข 4 ตั้งอยู่ที่เดอะการ์เด้นราชพฤกษ์ ร้านต้นไม้สีขาวริมถนนใหญ่ ตำบลบางกร่าง อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี
“หนูเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ สาขาเทคโนโลยีการโทรทัศน์และวิทยุกระจายเสียงคะ” จะเป็นคำตอบแรกที่ผมใช้เพื่อถามกับผู้ประกอบการสายพันธุ์ใหม่เสมอ หลังจากได้พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ผมจึงได้ขอร้องให้เธอเขียนเรื่องราวของเธอตามที่เธอต้องสื่อออกมาตามที่ต้องการ ถึงเรื่องราวร้านต้นไม้หมายเลข 4 ของเธอ ผมคิดว่าแฟนๆ น่าจะชื่นชอบเช่นเดียวกับผม หลังจากที่ได้ติดตามเรื่องของเธอจนสุดท้ายที่ออกมาจากใจของเธอเอง ขอเน้นว่าผมเป็นแค่นำมาเสนอเท่านั้น ต่อไปนี้คือเรื่องราวของเธอนะครับ
“ฉันชื่อปุ้ม อายุ 23 ปี จุดเริ่มต้นของร้านต้นไม้หมายเลข 4 ของฉัน เริ่มจากฉันต้องการทดลองปลูกเมล็ดข้าวสาลีให้แมวของฉันที่ป่วยได้กินเท่านั้น แต่เมื่อได้ลงมือปลูก ผลที่ออกมาก็ไม่สวยเท่าที่เห็นในภาพโฆษณาของร้านที่ขาย แต่ฉันไม่ยอมแพ้ทดลองมันอีกหลายรูปแบบจนสุดท้ายต้นอ่อนข้าวสาลีได้เติบโตสวยงามตามที่ฉันต้องการ ฉันจึงมีความคิดที่จะปลูกต้นอ่อนข้าวสาลีขายอย่างจริงจังในทันที
เมื่อฉันเริ่มต้นขายต้นอ่อนข้าวสาลีไปได้ระยะหนึ่ง ฉันจึงมีความคิดเพิ่มขึ้นมาอีก ได้ทดลองปลูกต้นไผ่เงินมาให้แมวฉันกินเพิ่มขึ้นอีก เมื่อเห็นว่าแมวฉับชอบกินมากๆ ทำให้เกิดความคิดใหม่ที่จะปลูกต้นไผ่เงินขึ้นมาขายอีกชนิดหนึ่ง ต่อมาวันหนึ่งเมื่อฉันไปตลาดต้นไม้ได้พบเห็นกับต้นไม้นานาชนิด ทั้งไม้ดอกไม้ใบ ตลอดไปจนต้นกระบองเพชร ทำให้ฉันมีความคิดใหม่เกิดขึ้นอีกครั้ง ฉันได้ทดลองถ่ายรูปเพื่อนำมาโปรโมทโฆษณาทางเฟซบุ๊ก ผลปรากฏว่าได้รับการตอบรับสั่งซื้อต้นไม้จากรูปที่นำเสนอเยอะมาก ฉันจึงออกไปหาซื้อให้ได้ตามที่ลูกค้าสั่ง ความคิดตอนแรกคือไม่ต้องการสต๊อกของไว้เท่านั้น
ต่อมาเมื่อมีลูกค้าสนใจพร้อมสั่งซื้อมากขึ้น ปัญหาที่เกิดกับฉันคือต้องไปตลาดต้นไม้บ่อยครั้ง ปัญหาที่พบมากขึ้นไปอีกคือ ต้นไม้ที่ต้องการของลูกค้าหาไม่ได้ในตลาด ที่สำคัญกว่านั้นต้นไม้ที่ได้มาก็ไม่เหมือนกับรูปที่รีวิวไว้ ฉันจึงแก้ปัญหาด้วยการสต๊อกสินค้าไว้พร้อมนำออกมาไลฟ์สด ผลตอบรับดีเกินความคาดหมาย ฉันตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ทำให้มีความคิดจริงจังที่จะหันมาเอาดีทางธุรกิจนี้อย่างเต็มที่และเต็มใจ
ฉันได้ไลฟ์สดอยู่ประมาณ 3 เดือน ก็เริ่มต้องการจะขยับขยายที่เก็บต้นไม้ เพราะที่บ้านฉันมีต้นไม้เก็บไว้เต็มไปหมดจนจะเหมือนป่าดงดิบไปแล้ว ความคิดต่อมาในทันทีของฉันก็คือ ต้องการเพิ่มช่องทางขายทางออนไลน์มาเป็นออฟไลน์ หรือขายหน้าร้านด้วย จึงเริ่มหาสถานที่ที่ตามสไตล์ที่ฉันต้องการ ร้านต้นไม้หมายเลข 4 จึงเกิดขึ้นตามที่ฉันปรารถนาและตั้งใจ
ร้านของฉันเน้นขายต้นไม้สำหรับสัตว์เลี้ยงเป็นหลัก คือต้นอ่อนข้าวสาลี กับต้นไผ่เงิน และมีไม้ดอกไม้ประดับ ไม้ใบ ตามกระแสที่หลายท่านนิยมกันอยู่ เช่น ต้นหน้าวัว ต้นแก้วสารพัดนึก บอนสี และอื่นๆ อีกหลายชนิด สำหรับอุปกรณ์หรือวัสดุสำหรับนำมาใช้กับการปลูกต้นไม้ ที่ร้านก็มีบริการจำหน่ายไว้ให้พร้อมคะ
อนาคตของ ร้านต้นไม้หมายเลข 4 ของฉัน ต้องการพัฒนาให้เป็นสถานที่พักผ่อน ชื่นชมต้นไม้ หาซื้อต้นไม้ที่ชอบพร้อมรับประทานอาหาร เครื่องดื่ม แต่ฉันยังคงมีความคิดเดิมคือ ต้องการขายต้นไม้เพื่อสัตว์เลี้ยง หากใครผ่านไปแถวนั้น เข้ามาคุยแลกเปลี่ยนความรู้เกี่ยวกับต้นไม้กันได้ ยินดีต้อนรับ หรือจะโทร.ติดต่อมาได้ที่ 085-968-8974 น้องปุ้ม นะค่ะ” ทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องราวที่เธอนำเสนอผ่านผมมาให้แฟนๆ ทุกท่าน เธอสุดยอดเยี่ยมจริงๆ แฟนๆ มีความคิดตรงกับผมไหมครับ
สุดท้าย วิชาชีวิตเป็นวิชาที่ยาก ใช้เวลาเรียนมากที่สุด ไม่มีปิดเทอม ไม่มีวันหยุด เรียนกันจนวันสุดท้ายของลมหายใจ ที่ยากมากไปอีกคือไม่มีตำรา ไม่มีการสอนพิเศษ มีแต่ครูที่ดีที่สุดก็คือการเรียนรู้จากความผิดพลาดที่ได้พบเจอระหว่างการเรียน เรานั้นมีเวลาแค่ 3 วัน เมื่อวานเราได้ใช้ไปแล้ว พรุ่งนี้เราจะได้ใช้หรือเปล่าไม่สามารถไปรู้ได้ วันนี้เท่านั้นคือวันที่ดีที่สุดสำหรับเราที่หายใจอยู่ ขอให้ “น้องปุ้ม” นำชีวิตเดินไปได้ตามที่ต้องการ อย่าท้อ อย่ายอมแพ้ และขอย้ำอีกครั้งอย่าลืมนำความขยันและอดทนติดตัวเดินทางไปตลอดเวลา หนูจะเจอรองเท้าที่ใส่แล้วจะไม่เจ็บเท้า สุดท้ายจะสามารถ เดินห่าง…จากความจน ได้สมบูรณ์แบบจริงๆ ขอบคุณ สวัสดี
