| ผู้เขียน | หมอเกษตร ทองกวาว |
|---|---|
| เผยแพร่ |
อินโดนีเซีย อดีตเคยเป็นอาณานิคมของดัทช์ หรือเนเธอร์แลนด์ หรือ ฮอลแลนด์ก็เรียกกัน โดยมีชื่อเป็นทางการว่า สาธารณรัฐอินโดนีเซีย มีสภาพพื้นที่เป็นหมู่เกาะ จำนวน 13,000 เกาะ แต่มีเพียง 6,000 เกาะเท่านั้นที่มีมนุษย์อาศัยอยู่ รวมพื้นที่ 958,000 ตารางกิโลเมตร มีแนวยาวจากตะวันออกไปยังตะวันตก ประมาณ 5,000 กิโลเมตร
อินโดนีเซียยังมีภูเขาไฟที่คุกรุ่นอยู่ 77 ลูก เกาะที่มีความสำคัญทางด้านเศรษฐกิจและการเมือง คือ เกาะชวา เป็นเกาะที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดของประเทศ ประมาณ 80 ล้านคน
อาชีพสำคัญของชาวอินโดนีเซีย มีลักษณะคล้ายกับประเทศร้อนชื้นอื่นๆ คงหนีไม่พ้นการเกษตรกรรม มีการปลูกข้าว ข้าวโพด อ้อย ยาสูบ กาแฟ ยางพารา โกโก้ ปาล์มน้ำมัน และเครื่องเทศ
พูดถึงกาแฟแล้ว อินโดนีเซียเป็นต้นตำรับของกาแฟขี้ชะมดที่มีภาษาท้องถิ่นว่า ลูวัก ความเป็นมาของกาแฟชนิดนี้ ตัวชะมดจะปีนป่ายกินผลกาแฟที่แก่เต็มที่ ดูดกินเฉพาะน้ำหวานที่เปลือก แล้วกลืนเมล็ดโดยไม่กัดให้เมล็ดแตก เมื่อชะมดขับถ่ายออกมา เมล็ดกาแฟยังคงรูปเดิม จากนั้นนำเข้าสู่กระบวนการผลิตเมล็ดกาแฟตามปกติ ส่งผลให้มีการยกระดับราคาสูงขึ้นกว่าเมล็ดกาแฟทั่วไปหลายเท่าตัว แต่ในประเทศไทยกลับไม่เป็นที่นิยม
อินโดนีเซีย เป็นประเทศที่มีปริมาณน้ำมันใต้ทะเลเป็นจำนวนมากประเทศหนึ่ง จึงก้าวมาเป็นสมาชิกของกลุ่ม โอเปค นอกจากนี้ อินโดนีเซียยังมีป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์ โดยเฉพาะไม้เนื้อแข็งทั้งที่สุมาตราและบอเนียว
เนื่องจากอินโดนีเซียมีน่านน้ำกว้างใหญ่ อีกทั้งในแผ่นดินมีแม่น้ำลำคลองมากมาย จึงสามารถจับสัตว์น้ำได้ในปริมาณมากทั้งปลาทะเลและปลาน้ำจืด อย่างไรก็ตาม ผลผลิตจากประมงส่วนใหญ่ใช้บริโภคภายในประเทศเท่านั้น การปศุสัตว์มีการเลี้ยงวัว แกะ ม้า และสัตว์ปีก
เมืองสำคัญของประเทศ มี จาการ์ตา เป็นทั้งเมืองหลวงและเมืองท่า ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะชวา ในอดีตเรียกว่า ปัตตาเวีย สุราบายา ตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของเกาะชวา เป็นเมืองท่าสำคัญรองจากจาการ์ตา มีบทบาทในการส่งออกน้ำตาลทราย กาแฟ และยางพารา
ยอกจาการ์ตา เป็นที่ตั้งของมหาเจดีย์ บุโรพุทโธ ตั้งตระหง่านอยู่บนเนินเขา มีภาพจำหลักมากมายบนแผ่นหินวางเรียงซ้อนกันอย่างวิจิตรบรรจง มีผู้กล่าวว่า บุโรพุทโธ เป็นศาสนสถานของศาสนาพุทธที่ใหญ่ที่สุดในโลก เป็นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกว่า อินโดนีเซียเคยนับถือศาสนาพุทธมาก่อนศาสนาอิสลาม ปัจจุบัน อินโดนีเซียเป็นประเทศที่มีประชากรที่นับถือศาสนาอิสลามมากที่สุดในโลก
พาไปชมตลาดสดใกล้ๆ เมืองยอกจาการ์ตาจะพบเห็นผลไม้คล้ายกับเรา แม่ค้า พ่อค้า ล้วนอารมณ์ดี ยิ้มแย้มแจ่มใสเป็นกันเอง สับปะรด ยังเป็นผลไม้ที่นิยมบริโภคกัน
สาลัก หรือสะละอินโดฯ เปลือกสีน้ำตาลเข้ม เนื้อสีขาว หวาน กรอบ และยังมี ส้ม องุ่น ลำไย แอปเปิ้ล ถัดไปอีกหน่อยมี ปลาเค็ม ไข่เค็ม ที่น่าสนใจคือ มันสำปะหลัง ชนิดใช้บริโภควางขายให้เห็น
ในอดีตอินโดนีเซียผลิตข้าวไม่เพียงพอบริโภค ผู้คนจะนำมันสำปะหลังชนิดนี้มานึ่งใช้บริโภคแทน หรือผสมกับข้าวสวย แต่ปัจจุบันอินโดนีเซียเร่งพัฒนาการผลิตข้าว ทำให้การนำเข้าข้าวจากต่างประเทศลดปริมาณลงในทุกๆ ปี มันสำปะหลังชนิดนี้จึงถูกลดความสำคัญตามลงไปด้วย
กล้วย มีหลากหลายสายพันธุ์ มีไว้ให้เลือก มีทั้งชนิดที่ใช้บริโภค บางชนิดใช้เลี้ยงนกและสัตว์ป่า มีให้เลือกตามอัธยาศัย เดินไปอีกนิดเป็นตลาดปลาริมถนน มีทั้งปลาทะเล และปลาน้ำจืด ขายกันในสนนราคาไม่แพง
อินโดนีเซีย เป็นประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากร ทั้งพืช อาหาร ป่าไม้ และน้ำมัน อีกทั้งยังมีวัฒนธรรมที่แปลกและสวยงาม หากใครได้ไปเยือนบาหลีแล้วต้องหลงเสน่ห์ทุกคน
แม้ยุคปัจจุบัน บาหลีก็ยังคงรักษาวัฒนธรรมอันโดดเด่น และเป็นเอกลักษณ์ของตนเองได้อย่างดีเยี่ยม บุโรพุทโธ เป็นสถานที่สำคัญอีกแห่งหนึ่งที่สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกให้มาเยือน ความยิ่งใหญ่อลังการเปี่ยมไปด้วยศิลปะที่สวยงาม หากใครไปอินโดนีเซียแล้วไม่ไปกราบไหว้บุโรพุทโธ จะถือว่ามาไม่ถึงอินโดนีเซียเลยทีเดียว
(เอกสารอ้างอิง ทองใบ แตงน้อย, 2554 หนังสือแผนที่ภูมิศาสตร์)
