ที่มา	เขียว สวย หอม กินได้
ผู้เขียน	แพรจารุ ทองเกลี้ยง
เผยแพร่	วันอาทิตย์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2561

เดี๋ยวนี้เขามีตลาดออนไลน์ขายกันอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ แต่ถ้าเป็นผักสดๆ ผักพื้นถิ่น ขายอยู่หน้าจอคงไม่ได้ หรือถึงได้ส่งของไปถึงก็ต้องเหี่ยวต้องเฉา ต้องแปรรูปกันก่อน แต่ที่หมู่บ้านนี้ เขามีตลาดหน้าบ้านขาย ผัก ผลไม้ ของที่มีอยู่ในบ้าน เอามาขายที่หน้าบ้านตัวเอง ใครมีอะไรก็เอามาขาย ยามเช้าปั่นจักรยานหรือเดินไปดูว่าบ้านไหนเอาอะไรมาวางขายบ้าง วิถีชีวิตธรรมดาที่อบอุ่นและมีความมั่นคงทางอาหารของหมู่บ้าน สำหรับนักท่องเที่ยวอย่างเราๆ ก็สนุกดี เดินไปซื้อกินไป

สิ่งหนึ่งที่นักเดินทางนักท่องเที่ยวต้องการคือ การได้กินอาหารพื้นถิ่นที่อร่อย สะอาด ปลอดภัย และมีความสุข ความสบายในขณะที่กิน ความสบายคืออะไร…เช่น สบายใจว่าอาหารจะไม่แพงเกินไป สบายใจที่ได้นั่งในบรรยากาศที่ดี รื่นรมย์ จนบางครั้งยังคิดถึงอาหารจานอร่อย หลายครั้งที่การเดินทางท่องเที่ยวสิ้นสุดแล้วแต่เรายังคิดถึงอาหารนั้นอยู่ ที่สำคัญคือเป็นมิตร มีรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ นี่เป็นสิ่งพิเศษสุด

และนี่เป็นฉบับที่สี่ ที่กินที่สอยดาว เป็นหมู่บ้านที่สี่ หมู่บ้านนี้ชื่อ บ้านเตาถ่าน อยู่ที่อำเภอสอยดาว จันทบุรี นอกจากมีวิวทิวทัศน์ มีธารน้ำที่สวยงามแล้ว ยังเป็นหมู่บ้านที่พร้อมสำหรับเปิดประตูรับนักท่องเที่ยวด้วยอาหารพื้นถิ่นที่ปลอดภัย

แม่บ้านบอกว่า “ที่นี่เน้นอาหารปลอดภัย ผักปลูกในหมู่บ้าน เราเป็นศูนย์เรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง ปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ เลี้ยงไก่บ้าน เลี้ยงปลา เลี้ยงหอยขม และมีปลาธรรมชาติ”

อาหารพื้นถิ่นที่ถูกนำเสนอมีหลายอย่าง เช่น มีแกงหน่อไม้ดอง ปลาร้าทรงเครื่อง ผัดเผ็ดไก่บ้านกระวาน ไก่ย่างไม้เตาถ่าน แกงเห็ดโคน ไก่อบเตาถ่าน แกงเลียงผักหวานป่า แกงป่าไก่ใส่กระบอก แกงหอยขม ปลานิลย่างเกลือ ส้มตำ ผักดอง เครื่องดื่ม มีน้ำชาดาวอินคา น้ำลำไย เป็นต้น

สองอย่างที่ชื่นชอบเป็นพิเศษและอยากนำเสนอแบ่งปัน อย่างที่หนึ่งคือ ไก่เสียบไม้ย่างเตาถ่าน อาหารที่ถูกยืนยันว่า เป็นสูตรของหมู่บ้านนี้เท่านั้น และกินเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ถ้าได้ส้มตำปูปลาร้าอีกครกยิ่งเข้ากันได้ดี กินกันเพลินลืมวางช้อนทีเดียว ขอบอกว่าส้มตำของที่นี่อร่อยจริงๆ

นำเสนอไก่ย่างเสียบไม้ เพราะทำกินได้ทำขายดี เรียกว่าแบ่งปันอาชีพกันไป แม่บ้านที่นี่ใจดี

เริ่มจากล้างไก่ให้สะอาด หมักตามสูตรโบราณของบ้านเตาถ่าน ซึ่งมีเกลือเป็นหลัก กระเทียม พริกไทย ตำให้ละเอียด ซีอิ๊วขาว และน้ำกระเทียมดองลงไปคลุกให้เข้ากันเอาไปหมักไก่ (เคล็ดลับคือน้ำกระเทียมดองซึ่งจะช่วยให้ไก่นุ่ม) หมักไก่อย่างน้อยครึ่งชั่วโมง เสียบด้วยไม้ไผ่เตรียมย่าง

ติดไฟเตาถ่าน แล้วย่างให้หอมกรุ่น กลิ่นมันยั่วยวนจริงๆ จนอยากฉีกกินเดี๋ยวนี้ ย่างไปจนไก่สุกแห้งได้ที่

ยืนยันว่าน้ำจิ้มไม่ต้องมี ของเขาครบเครื่อง “ครบเครื่องเรื่องไก่ย่าง”
ตบท้ายด้วยของหวาน บัวลอยกรอบแก้วมะพร้าวอ่อนลำไย
น่าสนใจยิ่งคือ วิธีคว้านเม็ดลำไยออกมาแบบไม่บอบช้ำ ยังเป็นลูกสวยเหมือนเดิม ไม่ต้องเอาเครื่องมืออะไรมาก แค่หางช้อนเท่านั้น
แม่บ้านคนสวยเริ่มจากเอาหางช้อนแกะตรงหัวมันก่อน แล้วค่อยสอดหางช้อนเข้าไปงัดเม็ดออกมาง่ายๆ อย่างเบามือ

ส่วนตัวกรอบแก้วนั้นใช้แป้งมันนวดกับน้ำให้เข้ากันจนนิ่มพอจะทำเส้นได้ ทำเส้นยาวหนาสักเซ็น วางบนไม้ แล้วตัดเป็นก้อนสี่เหลี่ยมเล็กๆ กรอบแก้วจะปั้นเป็นลูกๆ ไม่ได้เพราะใช้แป้งมัน และเมื่อตัดแล้วก็ต้องคลุกแป้งมันแห้งไปด้วยเพื่อไม่ให้มันติดกัน

จากนั้นเอาไปลวกในน้ำร้อนที่เดือด ใช้กระชอนตักขึ้นแล้วแช่น้ำเย็นอีกที ได้ตัวกรอบแก้วแล้วพักเอาไว้ก่อน ไปคั้นกะทิสดๆ และเตรียมมะพร้าวอ่อนน้ำหอม เอาแต่เนื้อ ใช้มือแมวขูดเป็นเส้นบางๆ

น้ำตาลกับกะทิตั้งไฟพอเดือด น้ำตาลไม่ต้องมาก เพราะเรามีความหวานจากลำไยและกะทิสดๆ อยู่แล้ว เอาตัวกรอบแก้วลงไป เมื่อจะกินจึงเอามะพร้าวอ่อนที่ขูดเป็นเส้นและลำไยแกะเม็ดออกแล้วโรยหน้า

อร่อยจริงๆ เมื่อกะทิเข้าไปอยู่ในลำไย มันมีความหวานหอมลำไยและกะทิ (เคล็ดลับคืออย่าใช้น้ำตาลเยอะ มันจะไปกลบความหวานของลำไย)

ทำกินเองก็ได้ ทำขายก็น่าจะดี หรือถ้าอยากเจอของจริงก่อนก็ไปที่หมู่บ้านเตาถ่านได้เลยค่ะ ไปท่องเที่ยวและกินอาหารพื้นถิ่น ที่นั่นมีอีกเป็นสิบอย่างให้ชิม นี่เอาแค่เป็นตัวอย่างหนึ่ง

กินเที่ยวอิ่มหนำสำราญแล้วยังมีของฝากกลับบ้าน
หมู่บ้านนี้มีชื่อเสียงในด้านทำน้ำพริกแกง น้ำพริกแกงที่ทำกันสดๆ ให้เห็นๆ เลือกวัตถุดิบอย่างดี มีแกงเผ็ด แกงอ่อม แกงส้ม ฉันเลือกน้ำพริกแกงเผ็ดมาหนึ่งกิโล น้ำพริกแกงเผ็ดทำได้หลายอย่างเอามาทำเป็นผัดเผ็ดก็ได้ ทำแกงกะทิ แกงป่า

ไปไหนๆ กินที่ไหนก็อดไม่ได้ที่จะต้องถามสูตรมา เพราะคิดว่าถ้าไม่เจอแม่ค้าหรือไม่ได้มาก็พอจะทำกินเองได้ เพื่อความมั่นคงทางอาหารจดสูตรมาด้วยดีกว่า และก็นำมาฝากผู้อ่านเทคโนโลยีชาวบ้านด้วย

ส่วนผสมใช้พริกสด พริกแห้ง ผสมกัน เอาแบบอัตราส่วนน้อยสุดไปเพิ่มปริมาณเอาเอง เริ่มจากพริกแห้งเม็ดใหญ่ 7 เม็ด พริกสด 1 ขีด หอม 5 หัว กระเทียมกลีบเล็ก 1 ช้อน ข่าซอย 1 ช้อน ตะไคร้ 1 ช้อน ผิวมะกรูดครึ่งช้อน เกลือปลายช้อน กะปิ 1 ช้อน ตำให้เกือบละเอียด หรือบดก็ได้ (ถ้าทำเยอะก็เพิ่มอัตราส่วนเอาเอง)

พิเศษสำหรับคนชอบผักสด มีผักสดพื้นบ้านให้แกล้มอีก 1 ตะกร้า เป็นผักปลอดสารที่หาได้ในหมู่บ้าน หรือซื้อกันในหมู่บ้าน เพราะที่นี่มีตลาดหน้าบ้าน