เกษตรกรในพื้นที่หมู่ 8 ต.ดอนแร่ อ.เมือง จ.ราชบุรี นิยมปลูกไผ่ลวกหวาน และกั้นพื้นที่ส่วนหนึ่งเป็นคอกเลี้ยงไก่ไข่ ปล่อยให้ไก่ไข่ที่เลี้ยงคุ้ยเขี่ยอาหารในป่าไผ่ตามธรรมชาติ จนได้ไข่ไก่อินทรีย์ที่มีคุณภาพ ขายได้ราคาดี จนผลิตไม่พอขาย

คุณสุพจน์ สิงโตศรี ประธานกลุ่มผู้เลี้ยงไก่ไข่อินทรีย์ ต.ดอนแร่ เปิดเผยว่า  ปัจจุบันทางกลุ่มมีสมาชิกหันมาเลี้ยงไก่ไข่อินทรีย์กันมากขึ้น เพราะมีต้นทุนต่ำ แต่ขายได้ราคาดี เป็นที่ต้องการของตลาดทั่วไป  แต่ละบ้านมักเลี้ยงไก่ไข่ตั้งแต่100-300 ตัว การเลี้ยงในระบบนี้ ไก่ไข่จะมีอายุการเลี้ยง ค่อนข้างนานกว่าไก่ไข่ที่เลี้ยงในระบบฟาร์ม ประมาณ 3-4 ปี

ไก่ไข่ที่เลี้ยงระบบอินทรีย์ ในบริเวณกอไผ่ จะแข็งแรง ให้ไข่คุณภาพดี เพราะไก่สามารถหา กินปลวก มด แมลงที่อาศัยในร่มเงบริเวณกอไผ่ นอกจากนี้ เกษตรกรยังสามารถประยุกต์เลี้ยงไก่อินทรีย์ระบบนี้ ในบริเวณที่มีไม้ยืนต้นประเภท ต้นตะขบ หรือผลไม้ประเภทต่างๆ ได้ เพราะไก่สามารถหากินผลไม้ที่ร่วงหล่นจากกรณีแมลงวันทองเจาะกินผลได้  โดยแนะนำให้เกษตรกรนำไก่ไข่มาเลี้ยงในอัตราส่วน 20 ตัวต่อ 100 ตารางเมตร เพราะโดยธรรมชาติของ ไก่ไข่มักมีนิสัยรักอิสระ ต้องการพื้นที่เพียงพอสำหรับการออกกำลังกาย  สำหรับไก่ที่ปล่อยเลี้ยงตามธรรมชาติ ส่วนใหญ่จะให้ผลผลิตไข่อยู่ประมาณ 80-90 เปอร์เซ็นต์ แถมมีอายุยืนยาวกว่าไก่ไข่ทั่วไปถึง 3 เท่าตัว

ปัจจุบัน ผู้บริโภคจำนวนมากที่ใส่ใจสุขภาพหันมานิยมบริโภคไข่ไก่อินทรีย์เพิ่มมากขึ้น เพราะปลอดภัยต่อสุขภาพ  มีรสชาติอร่อย เวลานำไปทอดรับประทาน ไข่ไก่จะไม่มีกลิ่นคาว แต่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ชวนรับประทานอีกต่างหาก  ทำให้ผลิตสินค้าไม่ทันกับความต้องการของตลาด จึงอยากเชิญชวนให้เกษตรกรที่สนใจแบ่งพื้นที่ว่างในสวนหันมาเลี้ยงไก่ไข่อินทรีย์ป้อนตลาดในอนาคต

นอกจากเกษตรกรจะมีรายได้จากการเก็บไข่ไก่ขายได้แล้ว ยังมีรายได้จากการขายหน่อไม้ที่ปลูกไว้อีกด้วย  การเลี้ยงไก่ไข่ในสวนไผ่จะช่วยทำให้หน่อไม้เติบโตสมบูรณ์ มีขนาดหน่อใหญ่เพราะได้ปุ๋ยบำรุงดินดีจากมูลไก่ที่ถ่ายไว้ตามโคนกอไผ่ โดยไม่ต้องไปซื้อปุ๋ยบำรุงดิน ช่วยประหยัดต้นทุน เพียงแค่รดน้ำให้เกิดความชุ่มชื่น ทั้งไก่และหน่อไม้ให้อยู่ร่วมกันแบบสมดุลตามธรรมชาติ