| ที่มา | เส้นทางเศรษฐีออนไลน์ |
|---|---|
| ผู้เขียน | วัชรี ภูรักษา |
| เผยแพร่ |
ได้มีโอกาสเดินทางไปเยี่ยมชมกิจการของโรงเรียนโสตศึกษาจังหวัดเพชรบูรณ์ กับโครงการกิจกรรมเลี้ยงไก่ไข่แบบปล่อย โดยโรงเรียนโสตศึกษาจังหวัดเพชรบูรณ์ เป็นโรงเรียนจัดการศึกษาสำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน และบกพร่องทางสติปัญญา ได้จัดการศึกษาเพื่อมุ่งเน้นพัฒนาผู้เรียนทั้งทางด้านทักษะวิชา ทักษะการดำรงชีวิตและทักษะอาชีพ เมื่อผู้ที่เรียนที่นี่สำเร็จการศึกษาแล้ว จะได้ออกไปดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุขตามอัตภาพ ไม่เป็นภาระต่อสังคม
การส่งเสริมการเลี้ยงไก่ เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่โรงเรียนได้ฝึก มีประสบการณ์ โดยเริ่มจากการเลี้ยงไก่พื้นเมือง ไก่ชนนเรศวร ขยายพันธุ์และเปลี่ยนมาเป็นระยะ ทั้งการเลี้ยงไก่ไข่บนกรงตับ ซึ่งเลี้ยงมาตลอดจนถึงปัจจุบัน ก่อนจะเริ่มมาปรับการเลี้ยงไก่แบบปล่อยลาน
อาจารย์วนิดา จิตรอาษา รองผู้อำนวยการโรงเรียนโสตศึกษา เล่าให้ฟังว่า “พื้นที่โรงเรียนกว่า 100 ไร่ ได้รับการจัดสรรพื้นที่ในการจัดกิจกรรมต่างๆ มากมายให้นักเรียนของโรงเรียนได้เรียนรู้กิจกรรมและใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข โรงเรียนที่นี่เป็นโรงเรียนประจำ มีจำนวนนักเรียนที่นี่ 312 คน ทั้งนักเรียนที่หูหนวกและมีความบกพร่องทางปัญญา และนักเรียนในโรงเรียนมีกิจกรรมให้รับผิดชอบหน้าที่แตกต่างกัน
การเลี้ยงไก่ไข่แบบปล่อยลาน หรือการเลี้ยงตามธรรมชาติ ของที่โรงเรียนแห่งนี้เริ่มเตรียมการและดำเนินการมาตั้งแต่ต้นปี 2559 ปล่อยเลี้ยงไก่ไข่ประมาณ 300 ตัว อายุอยู่ในระหว่าง 22-24 สัปดาห์ โดยเฉลี่ยแม่ไก่ 1 ตัว จะให้ผลผลิต 200-300 ฟอง ต่อปี และมีแนวคิดว่าจะเลี้ยงแบบนี้ไปเรื่อยๆ เนื่องจากการเลี้ยงไก่ไข่แบบนี้จะอารมณ์ดี ให้ผลผลิตที่ดี ทั้งการเลี้ยงก็ไม่ยุ่งยาก แม่ไก่จะมีอารมณ์ที่ดี จะมีอัตราการให้ไข่เยอะ โดยใช้พื้นที่ในการเลี้ยงเพียง 1 ไร่ เท่านั้น”
การจัดการการเลี้ยงไก่ปล่อยลานแบบนี้ มีการจัดทำโรงเรือนที่นอนให้ไก่ ไว้สำหรับกันแดด กันฝน มีรังไข่ 1 รัง ต่อแม่ไก่ 7 ตัว มีใบตะไคร้ รองรับเพื่อป้องกันไร ที่นอนยกพื้นสูง ประมาณ 1 เมตร มีน้ำสะอาดให้ไก่สามารถกินได้ตลอดเวลา พื้นในโรงเรือนปูด้วยแกลบ ขี้เลื่อย ฟาง เพื่อไม่ให้ชื้นแฉะ
มีการจัดระบบแยกกรง สร้างเผื่อไว้สำหรับใช้กักขังไก่ที่ป่วยหรือเป็นโรคในระหว่างที่มีไก่ป่วย และมีพื้นที่ลานโล่งให้ไก่ได้มีอิสระวิ่งเล่นในช่วงตอนกลางวัน
“ส่วนอาหารในการเลี้ยง ก็เลี้ยงแบบธรรมชาติ คือ เลี้ยงด้วยหยวกกล้วยสับและหญ้าเนเปียร์ มีผสมอาหารสำเร็จรูปบ้าง โดยจะให้เด็กนักเรียนแต่ละคนมีหน้าที่รับผิดชอบในการ เก็บไข่ ให้อาหาร เตรียมอาหาร การทำความสะอาดรางน้ำ มีการแบ่งแยกหน้าที่ โดยใช้หลักการสอนคือ สอนย้ำ ซ้ำทวน ให้นักเรียนดูซ้ำๆ สอนทำย้ำๆ เรื่องเดิม จนสามารถรับผิดชอบเองได้ และจะทำหน้าที่ได้อย่างดี เด็กนักเรียนก็จะมีความสุขและพร้อมปฏิบัติหน้าที่ของตนอย่างสุดความสามารถ แรกๆ อาจมีติดขัด ทำไข่ตกแตก ให้อาหารไม่ตรงที่ไปบ้าง แต่เมื่อทำให้เขาเห็นเป็นประจำ ก็จะทำได้อย่างถูกต้อง” อาจารย์วนิดา เล่า
โดย อาจารย์วนิดา มองว่า “ในอนาคตอยากให้การเลี้ยงไก่แบบปล่อยลานที่โรงเรียน พัฒนาไปสู่การทำฟาร์มที่ได้มาตรฐาน สู่ไข่ไก่อินทรีย์ ทั้งยังสามารถพัฒนาพันธุ์ไก่ไปสู่การขยายพันธุ์ไก่เอง นำไปสู่การขายสร้างรายได้ให้กับนักเรียน อีกทั้งที่นี่มีการปลูกพืชผักหมุนเวียนไปตามฤดูกาลด้วย เพื่อใช้เป็นวัตถุดิบอาหารของโรงเรียนด้วย
ทั้งไข่ไก่ที่เลี้ยงแบบปล่อย ได้จิกกินหญ้า พืชสีเขียว แมลง หนอน ซึ่งมีวิตามิน แร่ธาตุและโปรตีนจากพืชธรรมชาติ ทำให้มีคุณค่าโภชนาการสูงด้วย จากการสังเกตของอาจารย์เองและคณะอาจารย์ของโรงเรียน สามารถสังเกตได้ว่า ไข่ขาวข้นเห็นได้ชัดเจน ไข่แดงนูนเด่น รสชาติดี ไม่เสี่ยงต่อสารเคมี ยาสัตว์ตกค้างด้วย แถมยังขายได้ราคาดีกว่าไข่ไก่ที่เลี้ยงกันแบบขังกรงตามท้องตลาดอีกด้วย”
การที่ไก่อารมณ์ดี ก็จะให้ผลผลิตที่ดี เด็กนักเรียนหรือคนที่ซื้อไข่ไก่จากของที่นี่ไป ก็จะได้ของดีไปรับประทาน มีคุณค่าทางโภชนาการสูงด้วย
