| เผยแพร่ |
|---|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Physalisangulate
วงศ์ มะเขือ Solanaceae
ชื่ออื่นๆ โทงเทงน้ำ ทุงทิง ทุ้งทิ้ง ปุงปิง โคมจีน โคมญี่ปุ่น หญ้าถงเถง
รูปทรงของผมบอบบาง ร่างเล็ก มือเท้ากิ่งก้านไม่กางออกระรานใคร พุ่มโปร่ง เตี้ย ล้มง่ายตายเร็ว ลุกเร็ว แต่ก็อยู่ได้ครบรอบปีจะถือว่าเก่ง อยู่ใกล้ใครถ้าเขาสูงถึงเมตร ก็จะปิดบังผมได้ ทั้งๆ ที่ผมก็โตเต็มที่
รู้สึกน้อยใจตัวเองที่เกิดมาเล็ก เตี้ย แต่ภูมิใจกับดอกและผล ที่ใครๆ เห็นแล้วหยุดชม ความเท่ ความแปลก และความโดดเด่นของผลโคมห้อยเหมือนโคมไฟระย้าเป็นดวงๆ แขวนตามกิ่งไม้ห้อยแกว่งไกวประดับงาน สิ่งนี้แหละที่พอจะเชิดหน้าชูตาผมได้
ผมมีใบรูปไข่ แต่ปลายใบแหลม มีขนขึ้นทั้ง 2 ด้าน เอาไว้ป้องกันพวกคนมือบอนที่ชอบมาลูบจับ ดอกเล็กๆ สีเหลืองอมเขียวสวยงาม ดอกผมชอบโชว์เดี่ยว แต่เมื่อพัฒนาเป็นผลแล้ว นี่แหละที่คนหยุดชมเพราะเหมือนโคมไฟจีน หรือโคมญี่ปุ่นเล็กๆ ห้อยย้อยกระจัดกระจายตามต้นตามกิ่ง แล้วมีคนชอบมาแตะให้มันไกวโคลงเคลงโตงเตง คงเพราะอย่างนี้จึงทำให้เขาตั้งชื่อผมว่า โทงเทง ใช่ไหมครับ
ผลโทงเทงของผมนี้จะออกมาตามซอกใบ มีกลีบเลี้ยงหุ้มอยู่ เป็นเหมือนโคมห้าเหลี่ยม ขนาดประมาณ 2 เซนติเมตร กว่าๆ แต่ภายในมีผลกลม สีเหลืองอ่อน และข้างในมีเมล็ดอีก มีคนชอบเก็บโคมที่ห้อยโทงเทงนี้ไปกินเป็นผลสุก แล้วชมว่าเนื้อผลรสเปรี้ยวอมหวานอร่อยดีจริงๆ แล้วใบผมก็กินได้ มีสรรพคุณของคลอโรฟิลล์ มีทั้งสารให้พลังงานต้านโรคภูมิแพ้ ให้ธาตุเหล็ก ต้านแบคทีเรีย และถ้านำทั้งลำต้นและใบมาใช้ ได้ทั้งสดหรือแห้งที่ชงเป็นชา ส่วนใบสดต้มเกลือเติมมะนาวเป็นน้ำดื่ม
ทั้งต้นและผลจัดว่ามีรสขม แต่เป็นยาเย็น สรรพคุณมากมาย และถ้าใช้ผสมเปลือกส้มจีนแห้ง จะรักษาหลอดลมอักเสบ ไอและหอบได้ อ้อ! ถ้าไปพบผมที่มีขนาดต้นและใบใหญ่กว่านี้ ไม่ต้องแปลกใจนะครับ นั่นคือญาติสนิทผม เรียกกันว่า “โทงเทงฝรั่ง หรือ โทงเทงบก” ใช้แทนกันได้เหมือนกัน
อย่าลืมปลิดผลสุกมากินสดนะ รับรองอร่อย อย่าปล่อยให้ผมห้อยโตงเตงอยู่เลย เดี๋ยวจะหล่นพื้นเน่าเสียหมด แล้วจะหาว่าหล่อไม่เตือน
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อวันพุธที่ 10 สิงหาคม พ.ศ.2559
