“ใบเล็บคุรฑลังกา” ใช้แทนถ้วยโฟม ช่วยลดปัญหาขยะจากถ้วยโฟม

เมื่อมนุษย์ในโลกทุนนิยม มีวัตถุนิยมเป็นหลัก การใช้ “บรรจุภัณฑ์” จึงเกิดขึ้นจากพลาสติก กลายเป็นโฟม และวัสดุดัดแปลง

วันนี้มนุษย์เรียกร้องให้ลดการใช้พลาสติก และโฟม แม้ในโรงพยาบาล นับแต่วันที่ 1 ตุลาคมนี้ หลายโรงพยาบาลเรียกร้องให้คนไข้นำ “ถุงผ้า” มาใส่ยาแทนถุงพลาสติกหลายขนาด

ขณะเปิดดูข้อความและภาพที่สมาชิก “ลายน์” ที่เป็นสมาชิกร่วมกันนับหลายสิบราย พลันเปิดไปพบข้อความใน “ลายน์” ที่ถ่ายทอดผ่านมาหลาย “ลายน์” แล้ว “ลายน์” นี้ชื่อผู้ส่งต่อใช้เป็นภาษาอังกฤษว่า

“Prasert J.” ส่งข้อความมาว่า

“ถ้วยโฟมหลีกไป!!”

ไปพบใบไม้หน้าตาน่ารักนี้ในงานทำบุญครบ 100 วัน พระครูโพธิสารประสาธน์ (พระอาจารย์ชม) อดีตเจ้าอาวาสวัดโพธิ์เสด็จ อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งถูกนำมาใส่อาหารไว้ต้อนรับผู้มาร่วมงานอยู่หลายเจ้า

หลายคนรับอาหารแล้วก็หมุนดูรอบๆ ด้วยความทึ่ง ใบอะไรกันนะ ช่างเหมาะมือกำลังดี ไม่ต้องใช้ไม้กลัดเหมือนกระทงใบตอง เรียกว่าปลิดจากต้นก็เอามาใส่ขนมได้ทันที

เขาเรียกว่า “ใบเล็บครุฑลังกา” คุณป้าคนหนึ่งบอก เมื่อถามถึงลักษณะต้นของมัน ป้าบอกว่าแกก็ไม่เคยเห็น แต่มีคนเอาใบมาให้จากลานสกา “จะได้ไม่ต้องซื้อถ้วยโฟมอีก”

นาทีนี้ภาชนะโฟมส่งผลอย่างไรต่อโลกและสิ่งแวดล้อม เราคงไม่ต้องอธิบายกันแล้ว ครั้นจะหันไปใช้วัสดุอื่นล้วนแต่ต้นทุนสูงทั้งสิ้น แม้แต่กระทงใบตอง ไม่ใช่จะง่ายเสียแล้ว จึงขอให้คะแนนแบบเต็มร้อยกับเจ้าใบเล็บครุฑลังกานี่แหละครับ ถ้าเราขยายพันธุ์ปลูกกันให้มากๆ และจัดการด้านการตลาดให้ดี เชื่อว่ามันจะลดปริมาณขยะโฟมลงได้มากทีเดียว

ไม่ว่าจะมองจากมิติใดในอาหารเมนูเดียวกัน ระหว่างใส่ภาชนะโฟมกับกระทงใบไม้ที่ว่านี้ ถ้าให้เลือก คิดว่าอย่างหลังน่ากินกว่า และมีเสน่ห์กว่าอย่างเทียบกันไม่ติดละครับ…

มนุษย์ละเลยธรรมชาติกับชีวิตประจำวันมานาน หลังจากเลิกใช้ใบตอง แม้ยังมีใช้บ้าง เป็นการใช้อย่างประดับเพื่อความสวยงามมากกว่า ต้นกล้วยมีประโยชน์ทั้งต้น ตั้งแต่กินปลีกล้วยกับอาหารหลายอย่างทั้งสดๆ นำแกนมาแกง รับประทานหน่อ ผล คือกล้วย นำมาประกอบอาหารและขนมนานาชนิด นำก้านกับใบมาตากแห้งเป็นใบตองแห้ง และเชือกก้านกล้วย

วันนี้เรามี ใบเล็บครุฑลังกา มาให้ดูว่าจะทำประโยชน์อะไรได้บ้าง

ธรรมชาติกับชีวิตประจำวันยังไปด้วยกันได้ โปรดอย่าละเลยธรรมชาติรอบตัว กลับมาสังเกตธรรมชาติ

 เพราะวันหนึ่ง มนุษย์ต้องกลับมาอยู่กับธรรมชาติอีกครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้