โมก

“แล้วลดเลี้ยวเที่ยวไปบันไดอิฐ
ต่างเพลินพิศเพิงผารุกขาเข้า
จิกจันทน์แจงแทงทวยกรวยกันเกรา
โมกแมงเม่าไม้งอกซอกศิลา”
( นิราศเมืองเพชร : สุนทรภู่ )

โมกเป็นไม้พุ่ม สูง 2- 5 เมตร ถิ่นกำเนิดในพม่า เวียดนาม เขมร มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ชื่อพฤกษศาสตร์ Wrightia religiosa Benth. ex Kurz เปลือกต้นสีน้ำตาลแก่ มีจุดสีขาวทั่วไป ใบเดี่ยวออกเป็นคู่ตรงข้ามรูปไข่หรือรูปรี โคนและปลายแหลมหรือมน สีเขียวเป็นมัน

ดอกช่อเล็กสีขาว โคนกลีบดอกเชื่อมกันเล็กน้อย กลีบดอก 5 กลีบ ออกดอกเป็นช่อสั้นๆ ตามปลายกิ่ง ช่อละ 5-7 ดอก กลิ่นหอมเวลาเย็นและกลางคืน ผลเป็นฝักคู่ ปลายโค้งเข้าหากัน เมล็ดจำนวนมาก ชอบขึ้นในที่ชุ่มชื้น ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ดหรือตอนกิ่ง
ประโยชน์ รากใช้รักษาโรคผิวหนัง แก้พิษสัตว์กัดต่อย ใบใช้ขับน้ำเหลือง ดอกเป็นยาระบาย เปลือกเป็นยาเจริญอาหาร รักษาโรคไต ยางจากต้นแก้บิด มักปลูกเป็นไม้ประดับ

ที่มา : คอลัมน์ อาทิตย์ละต้น