ผู้เขียน	บาง เขาแร้ง
เผยแพร่	วันศุกร์ที่ 7 กันยายน พ.ศ.2561

ผ่านไปแล้ว กระแสฟีเวอร์ อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย ที่ต้องมาบัญชาการควบคุมการช่วยเหลือเด็กนักฟุตบอลหมูป่าอะคาเดมี จำนวน 13 คน รวมทั้งโค้ชด้วย เพื่อให้หลุดพ้นจากถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน อำเภอแม่สาย ซึ่งสามารถช่วยเอาออกมาได้ ด้วยความช่วยเหลือจากผู้กล้าหาญ ทั้งในและต่างประเทศจนสำเร็จ ได้ใจคนทั้งโลกที่จับตาดูมาร่วม 17 วัน ไทยดังไปทั่วโลก เมื่อมีภาวะผู้นำที่แข็งแกร่ง ห้าวหาญ ทำงานเป็นทีม เป็นปรากฏการณ์ครั้งแรกในโลกก็ว่าได้ที่มีการกล่าวขวัญถึง เมื่อผลงานออกมา มีหรือจะไม่ได้รับคำสรรเสริญเยินยอไปทั่วทุกสารทิศ

โดยเฉพาะข้าราชการไทย…จะหาคนอย่างผู้ว่าราชการจังหวัดคนที่กล่าวถึง คุณณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร ผู้ว่าราชการจังหวัดพะเยา ในปัจจุบัน

คำกล่าวยกย่องของนายกรัฐมนตรี พลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา กล่าวให้กำลังใจเมื่อภารกิจทีมค้นหาประสบความสำเร็จชื่นชมหัวหน้าทีม หรือผู้ว่าราชการจังหวัดไว้ว่า “ท่านอยู่ที่ไหน ที่นั่นจะมีแต่ความเจริญ”

ใครติดตามข่าวเรื่องนี้คงได้รับรู้กันทั่วไป แล้ววงการข้าราชการไทยช่างหาคนเก่งแบบนี้ที่ซื่อสัตย์ ขยัน อดทน บริหารงานเก่ง หายากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก

คงทราบกันแล้ว ระบบราชการทุกยุคทุกสมัยเป็นเช่นไร การเอาเปรียบหลวง การคอร์รัปชั่นมีอยู่ทั่วไป ยิ่งปราบยิ่งมีมาก ข้าราชการส่วนดีก็มีมาก ที่ไม่ดีก็ไม่รู้สึกสำนึก

ทำให้ผู้เขียนอดคิดถึงเพื่อนคนหนึ่ง แม้จะไม่ได้เรียนสูงถึงระดับปริญญา ที่คนไทยกำลังเรียนเพื่อเอาปริญญาบัตรเป็นใบเบิกทางการทำงาน บางแห่งทั้งภาคเอกชนยังคัดเลือกเอาคนมาสมัครงาน ต้องเป็นคนเรียนดี เรียนเก่ง เกรดคะแนนสูง ถึงจะมีสิทธิ์ผ่านข้อเขียน เมื่อประเมินการสัมภาษณ์ไปแล้ว มีโอกาสทำงานได้ทันที

กรณีเช่นนี้ทำให้คนที่เรียนไม่เก่ง ทำงานเก่ง หมดโอกาสทันทีที่จะเข้าไปสอบแข่งขัน จนกระทั่งไปดูรายการโทรทัศน์ช่วงหนึ่งเมื่อหลายปี มีนักเขียนคอลัมน์ดังมาออกรายการนานเป็นชั่วโมง เล่าถึงประสบการณ์ที่ท่านเคยผ่านการสอบตกจากคะแนนต่ำมาแล้ว ท่านให้ข้อคิดว่า

“ในเมื่อรับคนเก่งเรียนดีมาทำงานแล้ว ทำไมหน่วยงานนั้นไม่ประเมินผลงานการปฏิบัติที่ผ่านมา จาก 1-2 ปี เพื่อพิสูจน์ว่าคนเรียนเก่ง กับการทำงานเก่ง จะควบคู่กันได้หรือไม่ หรือคนเรียนไม่เก่งทำงานเก่ง ผู้บริหารจะได้เห็นข้อแตกต่างกัน!!”

ย้อนไปเมื่อ 20 ปี ผู้เขียนมีเพื่อนคนหนึ่งที่เขาผ่านอุปสรรคการทำงานที่ไร้ปริญญาบัตร จนสามารถก้าวเข้าสู่นักบริหารระดับตำแหน่งเกษตรจังหวัดได้ยังไง

หลายคนในที่ทำงาน หรือคนรู้จักกัน ยังอาจจะแปลกใจระบบราชการ ยอมรับผู้มีใบประกาศนียบัตร ยิ่งมีปริญญาสูงๆ ยิ่งดี เรื่องทำงานเอาไว้ทีหลัง

เพื่อนที่จะกล่าวถึง เขาชื่อ คุณสมบูรณ์ สุทธิพงษ์ อดีตเกษตรจังหวัดเพชรบุรี

คุณสมบูรณ์ เป็นชาวชลบุรีโดยกำเนิด บิดาเป็นชาวจีน แม่ไทย บ้านสวนหนองตาคอก เรียนจบโรงเรียนชลราษฎรอำรุง จบมัธยมศึกษาปีที่ 6 แล้วมุ่งมาเรียนที่วิทยาลัยเกษตรกรรมบางพระ ชลบุรี (ปัจจุบัน เป็นมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก บางพระ) หวังเป็นนักเกษตรในอนาคต

หลังเข้าเรียนในสถาบันบางพระ เขาถูกเบ้าหลอมทั้งการเรียน การปฏิบัติงาน และความมีระเบียบวินัยจากคณาจารย์อย่างเคร่งครัด เพราะเป็นนักศึกษารุ่นแรกของหลักสูตรใหม่ระดับชั้นมัธยมศึกษา 3 ปี

เมื่อเรียนจบแล้ว เขาออกหางานทำทันที ในกรมกสิกรรมที่วัดเลียบในสมัยปี 2507 ถือว่าเป็นข้าราชการ เริ่มต้นในชีวิต

จากนั้นเขาถูกส่งให้ไปทำงานที่จังหวัดเลย ในตำแหน่งกสิกรรมอำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย 2 ปี จนได้โยกย้ายมาอยู่ที่จังหวัดกาญจนบุรีในปีถัดมา

ชีวิตเขาเริ่มหักเหเปลี่ยนแปลงหน้าที่ที่ดีขึ้น ถูกเปลี่ยนแปลงจากกรมกสิกรรม มาเป็นกรมส่งเสริมการเกษตร โดยมี คุณทำนอง สิงคาลวณิช เป็นอธิบดีคนแรกราวปี 2512

ถึงแม้ว่าตำแหน่งเกษตรอำเภอที่ถูกเปรียบมาจากกสิกรรม และข้าวอำเภอที่ถูกยุบไป พนักงานข้าราชการล้วนจบมาจากอาชีวะเกษตรทั้งสิ้น

แต่ด้วยความมุ่งมานะของเกษตรอำเภอหนุ่มไฟแรงที่มาอยู่อำเภอพนมทวน เดินตามนโยบายจากกรมส่งเสริมการเกษตร โดยการจัดตั้งสถาบันกลุ่มเกษตรกร มีอาชีพเสริมการรวมกลุ่มของเกษตรกรจนสำเร็จ และเกษตรกรรักใคร่ ถ้าผู้นำเกษตรท้องถิ่นที่มาช่วยดูแลอย่างใกล้ชิด เสียสละ

สิ่งที่เขาประทับใจในระหว่างเป็นเกษตรอำเภอพนมทวน ได้มีผู้นำระดับประเทศมาเยี่ยมโครงการที่แห้งแล้งที่เขาทำงานร่วมกับหน่วยราชการหลายหน่วย มีกรมชลประทานร่วมประสานงาน ช่วยเกษตรกร

จนเขามีโอกาสนำเสนอแผนงานที่ดำเนินการช่วยเหลือเกษตรกรให้อดีตนายกฯ พลเอก เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ ฟังจนเป็นที่น่าพอใจ จากเด็กหนุ่มลูกน้ำเค็ม ชลบุรี ที่มีความกล้าที่เผชิญกับนายกรัฐมนตรี

ต่อมาในยุคนายกรัฐมนตรีที่ชื่อ พลเอก เปรม ติณสูลานนท์ ได้มีโอกาสมาตรวจเยี่ยมที่อำเภอพนมทวน และได้รับความสนใจในการสอบถามจากนายกฯ เขาตอบอย่างไม่เคอะเขิน กล้าพูด กล้าตอบคำถาม ไม่มีการประหม่า พรั่นพรึง แต่ประการใด เขาโชคดีที่สุดในชีวิต

ในปีนั้นเขาได้รับคัดเลือกให้เป็นข้าราชการดีเด่นสมภาคภูมิใจ รางวัลที่เป็นข้าราชการระดับเล็กๆ ในท้องถิ่น

ความสามารถเฉพาะตัวของเกษตรกรสมบูรณ์ ที่คนชอบเรียกชื่อสามารถในการพูดโน้มน้าวจิตใจแก่เกษตรกร การเสียสละส่วนตัวในการออกค่าใช้จ่ายที่อยู่ในสำนักงาน ไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ วัสดุ และคุรุภัณฑ์ที่บางครั้งรอเงินงบประมาณช้า เขาจะเสียสละออกให้ก่อนโดยไม่เรียกร้องจนเป็นที่ยอมรับของทีมงาน เพราะการรองบประมาณหลวงมันช้า และอาจเสียหายได้ในกรณีเร่งด่วน งานอาจเสียหายได้ นี่แหละเกษตรสมบูรณ์

จนกระทั่งได้รับข่าวดีที่เขาเลื่อนตำแหน่งจากเกษตรอำเภอ มาเป็นผู้ช่วยเกษตรจังหวัดตราด ที่เขาไม่เคยคาดหวังมาก่อน

ด้วยความดี ความเสียสละ กล้าหาญ ที่สะสมบารมีเอาไว้มากมาย ช่วงแรกเขามารับตำแหน่งผู้ช่วยเกษตรจังหวัดตราดนั้น ชาวจังหวัดตราด พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ขบวนรถที่ขับมาส่งเกษตรสมบูรณ์ถึงจังหวัดตราดนั้น จำนวนรถที่มาส่งมากมายจนเป็นที่เลื่องลือว่า ขนาดผู้ว่าราชการจังหวัดย้ายมา คนส่งยังมีรถน้อยกว่าเกษตรสมบูรณ์เสียอีก เป็นงั้นไป แต่ทราบมาว่าชาวบ้านเลี้ยงส่งเกษตรสมบูรณ์ที่กาญจนบุรีด้วยโต๊ะจีน 200 โต๊ะ

ด้วยความตั้งใจทำงาน ที่คนดีอยู่ที่ไหนที่นั่นเจริญ คงจะเป็นจริง ด้วยความศรัทธาของทีมงานและเกษตรกรความเสียสละ

หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ปี เขาได้รับตำแหน่งใหญ่ขึ้น แต่ก่อนที่จะก้าวสู่ตำแหน่งสูงขึ้น เขาได้รับโล่ศิษย์เก่าดีเด่นของสถาบันเกษตรกรบางพระ ปีถัดไปเขาไปรับรางวัลปริญญาบัตรกิตติมศักดิ์ของบางพระ ในนามมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก บางพระ เป็นเกียรติประวัติการทำงานและวงศ์ตระกูล

ก่อนได้รับรางวัลเกษตรสมบูรณ์ ได้รับการเลือกตั้งได้เป็นนายกสมาคมศิษย์เก่าเกษตรบางพระ ติดต่อกันถึงสิบสมัย

ในที่สุดเป็นผู้ช่วยเกษตรจังหวัดได้ไม่นาน มีคำสั่งให้เขามารับตำแหน่งเกษตรจังหวัดเพชรบุรี ทำให้หน้าที่การงานหนักขึ้นเป็นหัวหน้าส่วนของจังหวัด เขาต้องมีทีมงานที่แข็งแกร่งกับจังหวัดที่มีการเกษตรมากมายหลายอาชีพ

นับว่าเขาได้รับความไว้วางใจจากกรมส่งเสริมการเกษตร ที่มอบหมายให้มาบริหารงานดูแลในตำแหน่งใหม่ เกษตรจังหวัดเพชรบุรี ที่ทุกคนอยากได้ เพราะคงเห็นความสามารถที่ทำงานมาจากตำแหน่งกสิกรรมอำเภอเรื่อยมา ถือว่าเป็นลูกหม้อของกรมส่งเสริมที่แท้จริง มีผลงานไว้มากมาย

เขาดำรงตำแหน่ง เป็นเกษตรจังหวัดเพียงไม่กี่ปีก็เกษียณอายุราชการ ในระหว่างการทำงานเคยได้รับรางวัลไปดูงานต่างประเทศ แต่สิ่งที่เขาประทับใจในการทำงาน เขาได้รับความร่วมมือจากทีมงาน หลังเพื่อนร่วมงานที่เชื่อมั่นในการเสียสละรายได้จากเงินเดือนมาช่วยสิ่งที่ขาดแคลนลง ความมีน้ำใจและจิตใจสปอร์ตในการทำงานจนเป็นที่ยอมรับ

ที่กล่าวมานี้ มีผลงานเป็นส่วนน้อยที่เขียนระลึกถึงเขาที่เป็นข้าราชการที่ซื่อสัตย์ อดทน ขยัน แม้จะไม่มีตำแหน่งใหญ่โตเทียบเท่าผู้ว่าราชการจังหวัด ที่กล่าวมาข้างต้น

ทว่าเขาได้จุดประกายความหวังของคนที่มีความตั้งใจจริงและอดทนการทำงาน แม้ไม่มีประกาศนียบัตรทางด้านปริญญามาเป็นใบเบิกทางการกรุยงานหวังตำแหน่งใหญ่โต แต่การทำงานเข้าถึงชาวบ้านเป็นเรื่องสมควรยิ่ง เขาพิสูจน์ให้เห็นว่าไม่มีปริญญา แต่เข้าถึงความประสบสำเร็จชัยชนะได้ถ้าตั้งใจจริง ไม่แปลก เขามีสโลแกนว่า

“งานหลวงไม่ขาด งานราษฎร์ไม่เว้น”

หลังเกษียณอายุราชการ เขาอาศัยอยู่บ้านพักอำเภอพนมทวน มีธุรกิจเล็กๆ ที่เปิดร้านอาหารชื่อ “ต้นเตย” อยู่ติดบ้านพัก

เขามีความสุขกับการเป็นนักจัดสวน นักสะสมต้นไม้โบราณ โดยมีลูกชายที่เป็นนายแพทย์อยู่กรุงเทพฯ จะมาช่วยดูแลสุขภาพผู้เป็นบิดาที่มีปัญหาเจ็บป่วยมานานหลังเกษียณอายุมา 15 ปี ลูกชายจะมาบ้านทุกเสาร์-อาทิตย์ เพื่อดูแล

ความรู้ที่เขาถ่ายทอดในเรื่องต้นไม้ให้บุตรชายที่เป็นหมอได้เรียนรู้ และเชี่ยวชาญต้นไม้ไม่แพ้วิชารักษาโรค เป็นหมอต้นไม้ไปในที่สุด

ยามปกติถ้าไม่ได้ไปไหน เพื่อนๆ และลูกน้องเก่าๆ จะมาเยี่ยมเยียนไม่ขาดสาย เพราะบารมีที่สะสมไว้ยังกินไม่หมด

โชคดี เกษตรสมบูรณ์ ที่ชาวบ้านเรียกขานฉายานี้มาช้านานแล้วจนติดปาก เป็นขวัญชัยที่ถูกรับเชิญมาร่วมงานพิธีที่เขาไม่กล้าปฏิเสธ แม้สุขภาพไม่เอื้ออำนวย