| เผยแพร่ |
|---|
ภญ.อาสาฬา เชาวน์เจริญ เขียนในคอลัมน์ คนงามเพราะแต่ง ในอภัยภูเบศรสาร ว่า หญ้าดอกขาว เป็นยาสมุนไพรที่อยู่ในบัญชียาหลักแห่งชาติ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2554 (โดยมีข้อบ่งใช้ เพื่อช่วยลดความอยากบุหรี่) ส่วนที่ใช้คือ ส่วนเหนือดิน (ลำต้นและใบ) ข้อมูลพื้นบ้าน ใช้แก้ไอ แก้หอบหืด รักษาหลอดลมอักเสบ และช่วยเลิกบุหรี่
มีงานวิจัยพบว่า หญ้าดอกขาวมีสารสำคัญคือ เกลือไนเตรต ทำให้ชาลิ้น (ผู้ใช้บางรายใช้ยาแล้วไม่รู้สึกอยากบุหรี่ รู้สึกเหม็นบุหรี่ เมื่อสูบบุหรี่แล้วอยากอาเจียน)
ช่วยลดปริมาณก๊าซพิษ+ที่คั่งค้างในปอด
มีการศึกษาในหลอดทดลองพบว่า หญ้าดอกขาวมีฤทธิ์ยับยั้งการแพร่กระจายของเซลล์มะเร็งปอด
มีการศึกษาในหนูทดลองที่ได้รับสารนิโคตินพบว่า เมื่อได้รับสารสกัดหญ้าดอกขาว 6 เดือน มีผลปรับปรุงเนื้อเยื่อทางเดินหายใจให้ดีขึ้น โดยวัดจากการที่มีการลดลงของเซลล์อักเสบ มีบริเวณที่เกิดพังผืดลดลง
วิธีใช้หญ้าดอกขาว
ครั้งละ 2 กรัม ชงน้ำร้อนประมาณ 120-200 มิลลิลิตร หลังอาหารวันละ 3-4 ครั้ง รับประทานติดต่อกันได้ 6 เดือน พบว่ามีความปลอดภัย
หญ้าดอกขาว 1 กำมือ ต้มกับน้ำ 6-8 แก้ว เมื่อยาเดือด แล้วปล่อยให้เดือดกรุ่นๆ ต่อไปอีก 5-10 นาที จะได้น้ำยาสีเหลืองเหมือนน้ำชา แบ่งน้ำยากินวันละ 4-5 ครั้ง ครั้งละ 1 แก้ว
ข้อควรระวัง ควรระวังการใช้ในผู้ป่วยโรคหัวใจและโรคไต เนื่องจากหญ้าดอกขาวมีโพแทสเซียมสูง หากต้องการใช้ อาจตรวจวัดระดับโพแทสเซียมในเลือด เพื่อติดตามความปลอดภัย หลีกเลี่ยงการใช้ในเด็กอายุต่ำกว่า 12 ปี หรือหญิงตั้งครรถ์ และให้นมบุตร เนื่องจากยังขาดข้อมูล
ผลข้างเคียง ปากแห้ง คอแห้ง การรับรสเปลี่ยน
