| ผู้เขียน | มติชนออนไลน์ |
|---|---|
| เผยแพร่ |
เมื่อวันที่ 5 มีนาคม เซียนเบ็ดหรือนักตกปลา จากทั่วสารทิศนับร้อยคน ต่างเดินทางมาวางเบ็ดตกปลากันที่ อ่างเก็บน้ำสาธารณะ ม.2 บ.น้ำลัด ต.สำนักแต้ว อ.สะเดา จ.สงขลา ภายหลังจากคณะกรรมการหมู่บ้านแห่งนี้ ได้ลงมติ ร่วมกันเปิดอ่างเก็บน้ำในพื้นที่ ให้เกิดประโยชน์ โดยเฉพาะในช่วงนี้เป็นช่วงฤดูกาลยางผลัดใบ ชาวสวนยางขาดแคลนรายได้ จึงได้เปิดให้ชาวบ้านในพื้นที่เข้ามาตกปลาได้ฟรี
แต่ในส่วนของคนนอกพื้นที่นั้น จะคิดค่าบริการในการตกปลา 50 บาทต่อเบ็ด 1 คัน ซึ่งก็พบว่า แต่ละราย ตกปลาได้จำนวนมาก ส่วนหนึ่งปลาที่ได้จะนำไปปรุงอาหารในครัวเรือน ส่วนหนึ่งก็นำไปขาย
นายมูฮำหมัด อาแว อายุ 27 ปี กล่าวว่าตนเองและเพื่อนๆได้ใช้เวลาว่างในช่วงปิดหน้ายางมาตกปลาที่อ่างเก็บน้ำแห่งนี้เกือบทุกวัน ซึ่งปลาที่ได้ก็จะนำไปทำอาหารกินที่บ้าน บางส่วนก็มีคนมาขอซื้อถึงที่ บางรายก็มาจองไว้ ซึ่งส่วนใหญ่ปลาที่ตกได้เป็นปลายี่สกขนาดน้ำหนักตัวละ 3 – 4 กิโลกรัมขายกิโลกรัมละ 120 – 150 บาท ทำให้มีรายได้
นายประสพ อิตัน ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 2 บ.น้ำลัด เปิดเผยว่าอ่างเก็บน้ำดังกล่าวในอดีตเป็นลำห้วยสาธารณะขนาดเล็กของหมู่บ้านแต่ได้รับการขุดลอกในปี พ.ศ. 2558 จนมีขนาดใหญ่กว้างประมาณ 100 เมตร ยาว ประมาณ 1,000 เมตรหลังจากนั้นได้ปล่อยพันธุ์ปลาต่างๆเช่น ปลาสวาย ปลานิล ปลาตะเพียน ปลายี่สก เป็นต้นรวมกว่า 1 แสนตัวให้ปลาเจริญเติบโตตามธรรมชาติ
สำหรับในปีนี้ตนเองและคณะกรรมการหมู่บ้านมีความเห็นว่าน่าจะใช้ประโยชน์จากอ่างเก็บน้ำซึ่งมีปลาอยู่เป็นจำนวนมาก จึงได้มีมติเปิดให้ผู้ที่ชื่นชอบการตกปลา และชาวบ้านทั่วไปได้เข้ามาจับปลาไปบริโภคซึ่งอนุญาตให้ใช้เบ็ดตกเท่านั้น
ส่วนหนึ่งยังเป็นการส่งเสริมในช่วงยางผลัดใบที่ต่างก็พักกรีดยางไม่ค่อยมีรายได้ ให้คนได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ สามารถนำปลาที่ได้ไปประกอบอาหารเป็นการช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายในครอบครัว และบางส่วนก็สามารถนำปลาที่ตกได้ไปขายเป็นรายได้อีกทางหนึ่ง โดยจะเปิดให้ตกปลาตั้งแต่ปลายเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนพฤษภาคม
หลังจากนั้นก็จะห้ามไม่ให้จับปลาอีกเพราะจะเป็นช่วงฤดูปลาวางไข่เราเปิดให้เข้าตกปลาที่อ่างเก็บน้ำทุกวันตั้งแต่เวลา 06.00-19.00 น. ซึ่งจะคิดค่าธรรมเนียมเบ็ดคันละ 50 บาทสำหรับคนที่อยู่หมู่บ้านอื่น
ส่วนคนในหมู่บ้านเราให้ตกฟรีเพราะถือว่าเป็นสวัสดิการของทุกๆคน ซึ่งรายได้ส่วนนี้ทางคณะกรรมการหมู่บ้านจะเก็บไว้เป็นทุนในการดูแลรักษาฝาย ไว้ซื้อพันธุ์ปลามาปล่อยเพิ่มเติมและไว้ร่วมกิจกรรมสาธารณะอื่นๆของหมู่บ้าน ทั้งนี้เป็นการส่งเสริมในช่วงยางผลัดใบที่ต่างก็พักกรีดยางไม่ค่อยมีรายได้ ให้คนได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์
