ที่มา	แปลกที่ชื่อ แต่ฉันคือต้นไม้
ผู้เขียน	เมย์วิสาข์
เผยแพร่	วันศุกร์ที่ 5 มกราคม พ.ศ.2561

ชื่อวิทยาศาสตร์ Dalbergia parviora Roxb
ชื่อวงศ์ Papilionaceae
ชื่อสามัญ Black wood
ชื่ออื่นๆ ซิก สรี้ ครี้ ประดู่ชิงชัน ดู่สะแตน เก็ดแดง อีเม็ง พยุงแกลบ กระซิบ หมากพลูตั๊กแตน

หนูเป็นสาวอันดามัน เป็นชาวใต้สุดของฝั่งทะเลทิศตะวันตก เขตแดนติดต่อประเทศมาเลเซีย ที่รัฐปะลิส และรัฐเกดะห์ คนในเมืองไม่ค่อยรู้จักหนู ทั้งๆ ที่ชอบบอกว่า เมืองสตูลที่หนูอยู่สวยงามมาก อยากมาเที่ยวที่เกาะหลีเป๊ะ เกาะตะรุเตา อุทยานแห่งชาติทะเลบัน แต่พอบอกชื่อว่า “กระซิก” ทำไมถึงไม่รู้จัก ยังหาว่าหนูชื่อแปลกมาก ใครจะชื่อกันอย่างนี้

หนูไม่แปลกใจที่เขาไม่รู้จักชื่อหนู แต่ภูมิใจที่จังหวัดสตูลของหนูได้ชื่อว่าเป็นเมืองสงบ สะอาด ธรรมชาติบริสุทธิ์ เหมือนคำขวัญของจังหวัด ที่มีวิสัยทัศน์ว่า

“เมืองการท่องเที่ยวเชิงนิเวศชั้นนำของอาเซียน เมืองการเกษตรมาตรฐาน เมืองแห่งความสุข” หนูจึงไม่อยากพูดถึงตัวหนูแล้ว แต่อยากจะประชาสัมพันธ์จังหวัดสตูลมากๆ ต่อไปใครๆ ก็รู้จักหนูเอง

ใกล้ๆ จังหวัดทางฝั่งทะเลอันดามัน มีเกาะตั้ง 88 เกาะ จนหนูจำไม่หมด แต่เกาะดังๆ นอกเหนือจากเกาะตะรุเตาแล้ว คนก็รู้จักหมู่เกาะเภตรา เกาะหินงาม หินซ้อน เขาใหญ่ หมู่เกาะสาหร่าย ส่วนชายฝั่งทะเล ก็มีป่าชายเลน ป่าโกงกาง ไม้แสมมากมาย มีน้ำตกธาราสวรรค์ น้ำตกธารปลิว ถ้ำลอดปูยู แหลมตันหยงโป และหาดทรายยาวสวยงามเป็นที่ท่องเที่ยวสุดยอด

หนูอวดของดีจังหวัดสตูลซะจนลืมบอกที่มาของตัวเอง นี่แหละที่เป็นเหตุให้คนไม่ค่อยรู้จักหนู อีกอย่างหนึ่งคือหนูรู้สึกเขินๆ เพราะเดิมทีจังหวัดสตูล มีต้นไม้ประจำจังหวัดคือ “ต้นกระท้อน” ต่อมามีคนเสนอเปลี่ยนเป็น “ต้นกระซิก” คือหนูนี่แหละ และตอนนั้นคนบางกลุ่มเรียกหนูว่า “หมากพลูตั๊กแตน” ก็มีผู้คัดค้าน

แต่ก็สรุปว่า เลือกหนูชื่อ “กระซิก” มาเป็นต้นไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัดสตูล ก็ยังมีคนไม่นึกว่าเป็นชื่อต้นไม้อยู่ดี เพราะนึกถึงอาการร้องไห้ สะอื้นเบาๆ เสียงเครือๆ ส่วนความหมายในพจนานุกรม ก็ให้ความหมายว่า เบียด กระแซะ กระซี้ และค่อยๆ ชิดเข้าไป อ้อ..! จะหมายถึงอะไรก็ได้ แต่อย่าเรียกหนูว่า “อีเม็ง” ก็แล้วกัน

หนูมีลักษณะทางพฤกษศาสตร์ คือ ตอนต้นเล็กๆ ถูกจัดเป็นไม้รอเลื้อย ลำต้นมีหนามเล็กๆ เปลือกสีเทา แต่พอโตขึ้นมีกิ่งก้านแข็งแรง สูงใหญ่ มีดอกเล็กๆ กลิ่นหอมออกปลายกิ่ง ง่ามใบใกล้ยอด ดอกออกประมาณเดือนมีนาคมถึงสิงหาคม มีผลเป็นฝักแบนๆ มีเมล็ดขยายพันธุ์ได้ ชอบอยู่ป่าโปร่งริมห้วย ริมลำธาร ใกล้ทะเลทางภาคใต้

สรรพคุณทางสมุนไพร ใช้น้ำมันจากเนื้อไม้รักษาแผลเรื้อรัง เนื้อไม้ทำเครื่องเรือน เครื่องดนตรี แกะสลัก มีกลิ่นหอมใช้ทำธูปได้

หนูเคยร้องคาราโอเกะเพลง “เขยิบๆๆ เข้ามาซิ กระแซะๆๆ เข้ามาซิ” ของพี่ พุ่มพวง ดวงจันทร์ แต่ก็ชอบเพลง “เสียงกระซิบจากเกลียวคลื่น” ของคุณป้ารวงทอง ทองลั่นทม ที่ว่า “มันซบ มันหนุน จนอุ่นไอ กระซิก กระซี้ กันเรื่อยไป จะรักกันไว้ตลอดกาล” ฮึ.! เห็นไม๊ ยังเอาชื่อหนูไปใช้เลย…?