| ผู้เขียน | มติชนออนไลน์ |
|---|---|
| เผยแพร่ |
อาทิตย์ที่แล้วเกริ่นถึงเรื่อง “ชีวิตมีความสุขให้เลือกได้เสมอ” ด้วยรูปธรรมถึงความหรูหราฟู้ฟ่าในสังคมฟอร์เฟื่องฟ้าที่เชียงใหม่ กับสุขกันเถอะเราแบบ “บางกระเจ้า” ซึ่งลงรายละเอียดเชียงใหม่ไปค่อนข้างมาก ชนิดที่จบแบบกลับบ้านแทบไม่ถูก คือเรื่อง “บางกระเจ้า” ที่เกริ่นไว้หายไปเลยตอนจบ ได้แต่เอ่ยปิดท้ายให้รู้ว่าอาทิตย์นี้จะมาชวนกันคุยต่อ
คนในวัยปลาย มักมีคำพูดหนึ่งที่สื่อสารถึงกัน ซึ่งช่วงหลังๆ นี่ได้ยินได้ฟังถี่ขึ้นมาเพราะมีโลกออนไลน์ที่เปิดการสื่อสารกันอย่างกว้างขวาง
นั่นคือ “ยังไปไหวก็ไปซะ หมดแรงไปไม่ไหวค่อยเฝ้าบ้าน”
เป็นเพราะแบบนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้เลยชวนเที่ยวกันใหญ่ วันหยุดเมื่อไรเป็นอันต้องหาวิธีเดินทางให้พ้นบ้าน มีเงินหน่อยก็ไปต่างประเทศ บ้างก็บินไปจังหวัดไกลๆ ส่วนใหญ่ขับรถออกไปในพื้นที่เท่าที่เวลาวันหยุดจะอำนวย
อาจจะเป็นเพราะความคิดนี้แพร่อยู่ในสมองของใครต่อใคร
“บางกระเจ้า” จึงยังคลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว
“บางกระเจ้า” ได้ชื่อว่ารักษาพื้นที่สีเขียวไว้เป็น“ปอดให้คนกรุงเทพฯ” เพราะอยู่“พระประแดง” ที่ลมจากปากแม่น้ำพัดมาถึงกรุงเทพฯได้สบายๆ สบายๆ ครับ ขับรถวันหยุด แม้กินลมไม่ได้เพราะอากาศข้างนอกร้อนเกินไป ก็พอชมวิวได้อยู่ เพราะรถโล่ง ไม่ติดหนึบเหมือนวันทำงาน
ที่จะชวนคุยคือเรื่องกิน ที่ “บางกระเจ้า” มี “ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง” เป็นธรรมดาของตลาดชุมชน ที่พัฒนา หรือประดิษฐ์ขึ้นมาเป็น“ตลาดโบราณ” รับนักท่องเที่ยวที่เสาะแสวงหาความแปลกใหม่ และอาหารโบราณที่จัดเตรียมปรุงกันตรงนั้น ถูกนำมาเป็นจุดขายสำคัญ
อาหารท้องถิ่นของเมืองลุ่มปากแม่น้ำ ที่มีวัฒนธรรมไทยผสมมอญ ทำให้ “ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง” มีอาหารการกินที่น่าสนใจอยู่ อย่างน้อยใครที่มีโอกาสไป จะไม่รู้สึกเสียเที่ยวแน่นอน
ยิ่งเป็นคนในยุคสมัยที่ชื่นชอบกับการถ่ายรูปมารีวิวในโลกออนไลน์“บางกระเจ้า” กับ “ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง” มีเรื่องราวให้ชวนตื่นตาตื่นใจไม่น้อย
“ปลาทูนึ่งจากแม่กลอง-ปลาสลิดแดดเดียวจากบางบ่อ-ห่อหมก-ทอดมัน-ผลไม้สวน” ไปจนถึง “ขนมแบบไทยๆ” สารพัด พร้อมทั้งอาหารการกินในวิถีชีวิตแบบเก่าๆ“หมาก-พลู-ปูนแดง” ที่ไม่ค่อยได้เห็นที่ไหนแล้ว ยังมีให้เห็นได้ที่นี่อย่างครบเครื่องเรื่องย้อนยุค ซึ่งไม่ใช่แค่เอามาโชว์ แต่เป็นเรื่องซื้อขายกันเป็นทางการ
ในบรรยากาศของสวนธรรมชาติขนาดใหญ่ที่ร่มรื่น “ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง” จึงครบเครื่องเรื่องพักผ่อน เป็นวันหยุดที่ยอดเยี่ยมอีกวัน ในชีวิตแบบสบายๆ ทำนอง เอ้อละเหยลอยชาย เที่ยวไปกินไป
สโลว์ไลฟ์ของคนเมือง
ที่มา คอลัมน์ หิวหรืออิ่มก็ยิ้มพอกัน
ผู้เขียน พัชรพน
