ที่มา	เก็บมาเล่า
ผู้เขียน	นายนพรัตน์ โชติเกษมกุล
เผยแพร่	วันอังคารที่ 15 สิงหาคม พ.ศ.2566

เมื่อวันที่ 13 ส.ค. 66 นายขจรศักดิ์ เจริญโสภา ผู้ว่าราชการจังหวัดตรัง ลงพื้นที่เยี่ยมชมการเลี้ยงปูหน้าขาว ในพื้นที่ ม. 4 ต.วังวน อ.กันตัง จ.ตรัง โดยมีนายณัฐรัฐ พรเดชอนันต์ ประมงจังหวัดตรัง พร้อมด้วยหัวหน้าส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง อาทิ หัวหน้าสำนักงานจังหวัดตรัง พาณิชย์จังหวัดตรัง เกษตรจังหวัดตรัง ปศุสัตว์จังหวัดตรัง อุตสาหกรรมจังหวัดตรัง ผู้แทนท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดตรัง ร่วมลงพื้นที่ ซึ่งมีผู้นำท้องที่ ผู้นำท้องถิ่นร่วมต้อนรับ ผู้ว่าราชการจังหวัดตรังได้พบปะเกษตรกร และรับฟังการเลี้ยงปูหน้าขาวจากนายวิทยา ธนากรเจริญ เกษตรกรที่เลี้ยงปูหน้าขาวได้ประสบผลสำเร็จ พร้อมกล่าวว่า วันนี้ลงพื้นที่มาติดตามการเลี้ยงปูหน้าขาว โดยจังหวัดตรังให้การสนับสนุนงบพัฒนาจังหวัด

สำหรับโครงการเลี้ยงปูหน้าขาวที่ได้เสนอโครงการมาในปี 2566 กลุ่มเป้าหมายเป็นเกษตรกรที่เลี้ยงกุ้งอยู่เดิมมีบ่อเลี้ยงกุ้ง ทดลองนำปูหน้าขาวมาเลี้ยงในกลุ่มนำร่อง 5 อำเภอ ซึ่งวันนี้ลงพื้นที่มาตรวจเยี่ยมที่อำเภอกันตัง ตำบลวังวน กลุ่มของคุณวิทยาเป็นกลุ่มนำร่องได้พูดคุยกันทราบว่า การเลี้ยงปูหน้าขาว ประสบความสำเร็จมากเพราะได้ผลผลิตที่น้ำหนักดี คุ้มค่ากับการลงทุน ในพื้นที่ 5 อำเภอที่เลี้ยงปูหน้าขาวประสบความสำเร็จเช่นเดียวกัน

การเลี้ยงปูหน้าขาวมีจุดเด่นคือ เนื้อปูมีรสหวาน อร่อย เป็นที่ต้องการของตลาด ทั้งนักท่องเที่ยวและประชาชนที่ต้องการบริโภคอาหารทะเล สำหรับเกษตรกรที่เปลี่ยนจากบ่อกุ้งร้างเป็นบ่อเลี้ยงปูหน้าขาว จะช่วยให้เกษตรกรมีอาชีพ สร้างรายได้เพิ่มขึ้น และจะมีการต่อยอดให้เป็นศูนย์เรียนรู้ เพื่อขยายผลให้กลุ่มเกษตรกรที่จะเลี้ยงปูหน้าขาว

เนื่องจากปูหน้าขาวเป็นสัตว์น้ำเศรษฐกิจของจังหวัดในอนาคต รวมทั้งเป็นที่ต้องการของตลาด มีราคาดี จำหน่ายอยู่ที่กิโลกรัมละ 500 บาท ซึ่งในปีหน้าจะมีการสรุปผลการดำเนินงานและต่อยอด โดยให้ทั้ง 5 รายเป็นศูนย์เรียนรู้และมีการจัดอบรมให้แก่เกษตรกรที่สนใจจะมาเลี้ยงปูหน้าขาวต่อไป

ด้านนายวิทยา ธนากรเจริญ เกษตรกรที่เลี้ยงปูหน้าขาว กล่าวว่า การเลี้ยงปูหน้าขาวครั้งแรกถือว่าประสบความสำเร็จมากประมาณ 90% เพราะเลี้ยงได้แล้วมีความต้องการของตลาดมาก ซึ่งข้อดีของปูหน้าขาว คือ โตเร็ว ต้นทุนไม่สูง ใช้เวลาเลี้ยงเพียง 100 วัน ราคาดี มีลูกค้าทั้งจากจังหวัดตรังและจังหวัดใกล้เคียงรับซื้อเป็นจำนวนมาก ไม่เพียงพอกับความต้องการของตลาด และยังมีคนเข้ามาศึกษาดูงานอย่างต่อเนื่องอีกด้วย