ที่มา | มติชนออนไลน์ |
---|---|
เผยแพร่ |
หากคณะกรรมการนโยบายและการบริหารจัดการข้าว(บนข.)เห็นชอบด้วยกับมาตรการ”จำนำยุ้งฉาง”
ถือว่าเป็น”เรื่องดี”กับ”ชาวนา”
แต่ภายในมาตรการอันเป็น”เรื่องดี”นี้ก็มากด้วยความละเอียด อ่อนอย่างเป็นพิเศษ
มิใช่เพราะว่ามีคำว่า “จำนำ”
มิใช่เพราะว่าเท่ากับเป็นการหยิบยืม “แนวทาง” ในแบบของรัฐบาล น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร มาใช้
อันเท่ากับเป็น”ประชานิยม”
หากแต่จุดสำคัญอย่างยี่งยวดที่หลายคนอาจมองข้ามไป ไม่ว่าจะเจตนา หรือไม่เจตนาก็ตาม
นั่นก็คือ จำนวนเงินในการ”จำนำ”
การกำหนดเพดานไม่ว่าจะอยู่ที่ตันละ 10,000 หรือ 11,000 บาท มากด้วยความล่อแหลม
ล่อแหลมและ”ละเอียดอ่อน”
จากรายงานที่ปรากฏเป็นลำดับมาจำนวนเงินมีความแตกต่างกันระ หว่างกระทรวงพาณิชย์ กับ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
พาณิชย์เห็นว่าน่าจะเป็น 10,000 บาท
เกษตรและสหกรณ์เห็นว่าน่าจะเป็น 11,000 บาทต่อตันจึงถือว่าเหมาะสม
ตัวเลขนี้”สะท้อน”อะไร
1 สะท้อนว่าราคาที่เคยซื้อขายในราคาตันละ 6,000-6,500 บาทนั้น ต้องยอมรับว่า”สาหัส”
เพราะที่เหมาะสมน่าจะอยู่ 10,000 หรือ 11,000 บาท
ตรงช่องห่างระหว่าง 6,000-6,500 บาท กับ 10,000-11,000 บาทนั่นแหละสำคัญ
มากถึง 3,500-4,500 บาท
ส่วน”ต่าง”ที่หายไปเป็นของ “ชาวนา” อย่างแน่นอน คำถามก็คือ “ใคร”เป็นฝ่ายได้
หรือว่าเป็น”กลไกตลาด”
วิกฤตอันเนื่องแต่ปัญหา“ราคาข้าว”เป็นเรื่องใหญ่ เป็นเรื่องสำคัญอย่างแน่นอน
ถามว่าทำไมมีแต่”ชาวนา”เท่านั้นที่ออกมา”โวย”
ถามว่านักวิชาการจากสถาบันวิจัยปัญหาประเทศไทยหรือ”ทีดีอาร์ไอ”หายไปไหน
ถามว่านักวิชาการจากสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์หรือ”นิด้า”หายไปไหน
หรือว่านี่เป็นเรื่องของ”กลไกตลาด”
เมื่อเป็นเรื่องของ”กลไกตลาด”จึงไม่ควรเข้าไปยุ่ง ไม่ควรเข้าไปแทรกแซง
ปล่อยให้”มือที่มองไม่เห็น”เป็น”ผู้จัดการ”
แล้วทำไมจึงต้องมาลงเอยที่”จำนำ”ได้เล่า