อิ่มอร่อยที่สอยดาว ตอน ทำไส้กรอก ที่ซับตารี

ฉันคิดว่า พบช่องทางทำกิน ที่ซับตารี หมู่บ้านชายแดนไทย-กัมพูชา ในอำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี หมู่บ้านที่กำลังจะเป็นชุมชนท่องเที่ยวใหม่ นอกจากนำเสนอเส้นทางท่องเที่ยวแล้วยังนำเสนออาหารพื้นถิ่นควบคู่ไปด้วย อาหารพื้นถิ่นคืออาหารในหมู่บ้านที่ทำกินกันเอง แบบบ้านๆ ใช้ผักพื้นบ้านที่มีในท้องถิ่น และที่สำคัญสมุนไพรมากมายที่มีอยู่ในหมู่บ้าน

ที่อำเภอสอยดาว มีสมุนไพรเหมือนที่อื่นๆ แต่ที่พิเศษที่นี่มีสมุนไพรชนิดหนึ่งที่ได้รับการเชิดชูนำมาปรุงอาหารได้สารพัดอีกทั้งมีสรรพคุณทางยาสูง ชื่อ กระวาน เป็นอาหารที่กินเป็นยาได้ เช่น ช่วยไล่หวัด แก้ท้องอืด และมีฤทธิ์ร้อนลดพุงได้ด้วย มีการเอามาทำเป็นชากระวาน

เด็กหญิงขายของที่ตลาดชายแดน
เห็ดโคน

หมู่บ้านที่เราเดินทางไปถึงห้าหมู่บ้าน กินกระวานทั้งห้าแห่ง เป็นสวนผสมทั้งอาหารคาวและอาหารหวาน ต้นกระวานดูคล้ายๆ ต้นข่า เมื่อจะกินต้องลอกกาบออก จนเหลือแต่ไส้อ่อนสีขาว เอามาประกอบอาหาร ส่วนเมล็ดของกระวานเป็นเครื่องเทศชั้นดี

ฉบับนี้นำเสนออาหารหมู่บ้านซับตารี เป็นหมู่บ้านที่อยู่ติดเขตแดนกัมพูชา มีตลาดชายแดนที่น่าสนใจมาก น่าสนใจตรงที่ตลาดไม่ใหญ่ มีชาวเขมรเอาสินค้ามาขาย พวกสินค้าเกษตรมาขาย เป็นของพื้นถิ่น และปลาแห้ง บางอย่างเราเคยกินเมื่อวัยเยาว์และหายไปจากบ้านเราแล้ว แต่พบว่ามีที่ตลาดแห่งนี้

ที่ตลาดนี้มีเด็กๆ มาขายของหลายคน พวกเขาพูดไทยไม่ได้ โชคดีที่ฉันมีผู้ติดตามพอจะพูดเขมรได้บ้าง แต่ถึงพูดไม่ได้ก็ไม่มีปัญหา เขาใช้วิธีหยิบเงินไทยขึ้นมายี่สิบบาท และหยิบกระป๋องเพื่อบอกว่า กระป๋องละยี่สิบบาท เด็กหญิงที่ขายเม็ดบัวต้ม กับอีกคนขายขมิ้น เธอถามเราว่า ภาษาไทยเรียกอะไร และเธอก็ถามอีกหลายอย่างว่า ภาษาไทยเรียกว่าอะไร เราแลกเปลี่ยนภาษากันอยู่พักหนึ่ง ก่อนฉันจะซื้อเม็ดบัวต้มและขมิ้น ขมิ้น 1 กิโล 30 บาท

พริกไทยดำ 1 กิโล ร้อยกว่าบาท เขาว่าพริกไทยดำเขมรเป็นพริกไทยดำที่ดี เอามาป่นใส่เกลือนิดหนึ่งกินกับข้าวสวยเป็นเครื่องชูรสได้ ดูเหมือนเม็ดจะใหญ่กว่าพริกไทยดำ คนทำกับข้าวคนกินเผ็ดต้องซื้อเลย

เที่ยวตลาดเช้าแล้วก็ไปกินอาหารของกลุ่มแม่บ้านที่หมู่บ้านซับตารี เป็นวัฒนธรรมการกินจากอีสาน เพราะที่นี่ย้ายมาจากจังหวัดอุบลฯ ทั้งหมู่บ้าน

“ตั้งแต่ ปี 2518 แรกมาแค่เจ็ดครอบครัว ช่วงนั้นอุบลแห้งแล้งก็ย้ายถิ่นฐานมา แรกคิดว่าจะมาเล่นๆ มาลองดู พอมาเจอของดีก็กลับไม่ลง พื้นที่อุดมสมบูรณ์มีกินทุกอย่าง” แม่บ้านคนหนึ่งเล่าให้ฟังด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเชื่อมั่น

ฟังแล้วรู้สึกดีไปด้วย คนเราควรได้อยู่ในพื้นทีที่เรารู้สึกและพูดได้อย่างหนักแน่นเต็มปากเต็มคำว่า ที่นี่ดีบ้านของเราดี มีอาหารถูกเตรียมไว้แล้วหลายอย่าง อาหารที่นี่จัดกันเป็นหม้อใหญ่ๆ เลยทีเดียว ที่ทำเสร็จแล้วก็มีสองหม้อใหญ่ เป็นขนมจีนน้ำยา เปิดฝาหม้อดู โอ…กลิ่นพริกแกงและปลาร้าหอมเข้าจมูก ลูกชิ้นลอยหน้าน่าตักกินยิ่ง ขนมจีนพร้อม ผักพร้อม

อีกหม้อเป็นแกงหน่อไม้กับเห็ดข้นคลัก สองหม้อนี้ตักกินได้เลย ยังมีซุบหน่อไม้ ซุบบักมี่ (ขนุน) ที่กำลังตำอยู่ ผู้ตำบอกว่า ไม่กินซุบหน่อไม้ซุบบักมี่ถือว่ามาไม่ถึงซับตารีนะ

แต่ที่เราสนใจกว่าซุบบักมี่คือ ไส้กรอก ที่ทำให้กินกันสดๆ และได้ร่วมทำด้วย เมื่อทำแล้วพบว่า นี่สามารถเอาไปทำขายหรือบอกต่อนักอ่านเทคโนโลยีชาวบ้านเพื่อเป็นอาชีพได้เลย…เจอช่องทางทำกินแล้ว ขออนุญาตแม่บ้านซับตารีบอกต่อนะคะ ไส้กรอกอีสานสูตรนี้ขายได้เลย เพราะอร่อยแบบแน่นๆ ต่างจากไส้กรอกอีสานที่เคยกิน
แม่บ้านซับตารีทำไปอธิบายไปแบบทุกขั้นตอน

ทำไส้กรอก
ฝึกทำ

“ตะไคร้สองกำมือ กระเทียมสามกรัม พริกไทยสองห่อเล็กๆ ห่อละห้าบาท ตำหรือบดให้เข้ากัน แล้วเอามาคลุกเคล้ากับหมูสับหนึ่งกิโลที่ผสมมันหมูลงไปแล้วครึ่งกิโล ตามด้วยข้าวเหนียวนึ่งสุกประมาณสองขีด ปรุงรสด้วยเกลือ ซอสหอย ซอสปรุงรส หยอดน้ำตาลนิดหนึ่ง คลุกเคล้าให้เข้ากัน คลุกด้วยมือขยำแรงๆ ให้เข้าเนื้อ แล้วหมักไว้ครึ่งชั่วโมง”

คราวนี้ก็มาจัดการกับไส้หมูที่ซื้อมา ล้างให้สะอาด รีดออกให้หมด มีเครื่องมือเป็นกรวยเหล็ก จับปากกรวยใส่ลงไปในไส้หมู เอาน้ำไล่อีกทีเพื่อความสะอาดและให้มันลื่น แล้วก็เอาหมูที่หมักแล้วยัดลงรีดๆ เบาๆ พบว่าไม่ยากเลยเพลินดีด้วย ได้ไส้กรอกมาแล้วก็มัดเป็นข้อ เข็มทิ่มไม่ให้แตก เอาไปตากแดดค่ะ ตากแดดพอหมาดๆ ตากแดดสีจะสวย และมีความเปรี้ยวเพิ่มขึ้น

แต่วันนี้เราตากแดดแค่ชั่วโมงเดียวฝนก็ตก จึงเอามาย่างเลย ย่างไฟให้สุกหอมกรุ่น คีบร้อนๆ มาหั่นกินกับพริกขี้หนูสด ขิงซอยบางๆ ใบโหระพา เข้ากันจริงๆ ที่เหลือรอเย็นใส่ถุงเป็นของฝาก พลางคิดว่าย่างขายหน้าปากซอยเข้าสวนของเราท่าจะดี ขายออนไลน์ก็ได้ แพ็กใส่ถุงสุญญากาศส่งขายไปทั่วประเทศ

ไส้กรอกซับตารี

นี่เป็นช่องทางทำมาหากินได้ หรือถ้าสนใจจริงๆ ไปชิมที่หมู่บ้านซับตารีก่อนก็ได้ค่ะ เอาแบบสูตรตากชั่วโมงเดียวเลยค่ะไม่ต้องเปรี้ยวมาก ถ้าแบบเปรี้ยวต้องตากนานหน่อย หรือเก็บไว้หนึ่งคืนก็จะเปรี้ยวเพิ่มขึ้น แต่สูตรชั่วโมงเดียวเนื้อแน่นดี

ใครสนใจ นั่งทำ นั่งคุย และชิมกันไป หรือไปขอเรียนวิธีทำอย่างเป็นเรื่องเป็นราวก็ได้ น่าจะมีเคล็ดลับบางอย่างที่ผู้เขียนยังไม่ได้มา ขอบอกว่าที่นี่เขามีอาหารพื้นถิ่นอื่นๆ มากมายให้กินด้วยค่ะ ทั้งของจากป่าที่ขึ้นเอง พวกหน่อไม้ ผักหวานป่า กระวาน เห็ดโคน เห็ดโคนมีในช่วงนี้พอดี สิงหา กันยา น่าฝนเมนูพิเศษอีกอย่างคือ ดอกกระเจียวสวยๆ ผัดน้ำมันหอย

พบกันฉบับหน้านะคะ